شازده کوچولو را همه دوست دارند، زیرا با هر نسلی پیوند دارد، شخصیت های متن اصالت دارند و کارکرد خود را حفظ کرده اند، اما نکته ی قابل تامل در مورد این نمایش خاص تغییرات و حذف و اضافاتیست که نه تنها به اثر آسیب نرسانده بلکه باعث دلپذیر تر شدن فضای نمایش و آموزش یکسری خرده فرهنگ های از یادرفته در جامعه مان شده است، کودکان کار،کم شدن فضای طبیعت و صنعتی شدن و همچنین اصالت زیست در خانه ی خود و دور شدن از مهاجرت، دغدغه ی کارکردان این نمایش زیبا و دوست داشتنیست، طراحی دکور ساده اما در عین حال به شدت کاربردیست و طراحی نور،جذابیت خاصی به اجرا می دهد و در این بین نباید از بازی حرفه ای بازیگران خردسال که در کنار بازیگران بزرگسال هارمونی زیبایی را شکل داده اند غافل شد. به طور کلی ذهنیت کارگردان این اثر همچون آثار موفق پیشینش در حوزه ی کودک، ذهنیتی اجتماعی و آموزنده است که حتی بزرگسالان را مجذوب خود می کند.