با سلام و احترام
چای تلخی که تلخیش کام تماشاچی رو تلختر میکنه
حتی رقص ها ، تیکه ها و طنزها باعث نمیشه بخندی
انگار یه گوشه از زندگی های خودمون ونزدیک به خودمون رو داریم تو قالب نمایش میبینیم
نمایشنامه ، میزانسن ، نور و صدا حتی گریم و خورده ایرادی که داره و قطعا نقد هم بهش وارده ولی از این نگاه به کار ایرانی همراه با درد و واقعیت ، بازی های خوب مخصوصا کودکان حتی دیالوگهای یک جمله ای خوب باعث نمیشه این نمایش رو ندید و پیشنهاد نکرد
چقدر لذتبخشه آدم کنار استاد کاظم بلوچی ،مهدی میامی ، نادر فلاح ، سمیرا سیاح و.... تاتر ببینه