بعد از دیدن این نمایش احساسم رو به این شکل می تونم بیان کنم:
لذت بردم… لذت بردم… لذت بردم…
غمگین شدم، اشک ریختم، لذت بردم…
خانم فیروزی چه صدای جادویی دارید شما…
جناب تفتی چقدر زیبا و بااحساس اجرا کردید…
ولی با این حال کل بازی ها، موزیک و آواز و غیره یک طرف،
اونجا که سالن تاریک می شد و نور می رفت روی استاد کاکاوند و ایشون با صدای جادویی شون شروع به روایت می کردند یک طرف، می تونم بگم این صحنه در قلبم حک شد. ممنونم از همه عوامل و خسته نباشید.