سلام و درود
نمایش خاطره ی تحمل ناپذیر یک همهمه ی نامفهوم نمایشی خاص با مخاطب خاص است.درک این نمایش بدون شناخت بکت و آثارش همانطور که در خلاصه متن و گزارش چاپ شده در روزنامه به آن اشاره شده است سخت است اما با همه این موارد واقعاً باید به تیم نویسنده و کارگردانی این نمایش دست مریزاد گفت چرا که این نمایش به گونه‌ای طراحی شده است که هر مخاطبی در هر سطحی و با هر گرایش فکری با دیدن این نمایش می‌تواند شناخت و دریافتی از نمایش داشته باشد. به نظرم تصویرسازی نمایش با طراحی صحنه و دکوری که برای نمایش طراحی شد بسیار به این مفهوم و درک کمک کرد. البته باید گفت که حتماً در تبلیغات این گونه نمایش باید به خاص بودن آن اشاره کرد تا مخاطب با علم به موضوع، نمایش را انتخاب کند. نکته بعدی اینکه فقط کاش نریشنی که در لحظات پایانی کارخوانده شد کمی به عقب‌تر برده می‌شد و با خواندن آن نریشن نمایش هم پایان می‌یافت. ضمن اینکه گریم خاص، طراحی لباس خاص، و استفاده از تعداد زیادی از بازیگران جوان و نوجوان از دیگر مزیت‌های این نمایش بود.به علاقه مندان نمایش های فرمی و پست مدرن دیدن آن توصیه می شود.
سپاس از تیم عوامل بویژه نویسنده و کارگردان اثر