سلام و خداقوت،
برای بار دوم از تماشای نمایش درخت گیلاس، بهرمند شدیم. بطور خلاصه اگر بخوام نظر شخصی خودم رو بنویسم: "بی‌نقص بود..." واقعا دوست داشتم شرایط حضور می‌داشتم و مجددا نمایش رو می‌دیدم.

لازم می‌دونم از تیوال برای ایجاد بستر ثبت نظرات تشکر کنم و بیش از اون، از گروه چراغ‌خواب که پیداست با دقت و تامل، نظرات رو پیگیری می‌کنن و حتی‌الامکان ترتیب اثر می‌دن. این مساله برای من بسیار خوشایند بود.

مواردی که نسبت به اجرای اول بیشتر به چشم من اومد: اجرای عالی نورپردازی، سینک بسیار خوب صدای ضبط شده با اجرای صحنه، پررنگ‌‌تر شدن اشاره به تیپ و تله‌های شخصیتی پرنده‌های نقش اصلی. افزوده شدن دیالوگ‌ها و اکت‌های طنازانه جهت یکنواخت نبودن ریتم اجرا برای مخاطب کودک، شفاف‌تر شدن ... دیدن ادامه ›› متن آوازها

موردی که در این اجرا برای من جدید بود، دیدن علم محرمی و توجه به نماد و آرایه‌های عَلم بود که من تا به امروز بهشون توجهی نکرده بودم، و تلنگری بر این‌که این نمادها زاییده سلایق فردی سازنده نبودن و تفسیر و تعقلی پشت اون هست و لازمه بعنوان یک هنر زیبای ایرانی-اسلامی بار دیگه علم رو تماشا کنم، ولو استفاده غلط و سطحی‌انگارانه و نمایشی به شکل فخرفروشانه از علم در دهه قبل، نگاه من رو نسبت به اون منفی کرده بود...

ضمن اینکه متاسفم این اجرا داره به روزهای پایانی نزدیک می‌شه و امیدوارم افراد بیشتری بتونن بهرمند شن از این نمایش کم‌نظیر،
مواردی هست که خواهش می‌کنم گروه محترم چراغ‌خواب ان‌شاءالله برای نمایش‌های آتی که بی‌صبرانه منتظر اون‌ها هستیم مدنظر قرار بدن. اگر مقدور و صلاح بود، صدای موسیقی زمینه نسبت به آواز کمی سطح کمتری داشته باشه که اشعار مفهوم‌تر شنیده و درک بشن. (در همه بگید سیب هم همین مساله رو داشتیم) چراکه مشخص هست انتخاب کلمات صرفا با هدف ایجاد ردیف و قافیه نیست و کاملا با فکر سروده شدن اشعار و حیفه که مخاطب دریافت ناقصی ازشون داشته باشه و صرفا به دریافت کلیت شعر بسنده کنه.
و، اگر امکان‌پذیر بود کودکانه‌تر مخاطبین کودک به رعایت قوانین دعوت بشن. مثلا با یک بازی ابتدایی. مثلا دست زدن بارانی، مثل یک سلام و علیک خیلی بلند و هیجان انگیز مثلا سمت راستی‌ها ساکت باشن نیمه سمت چپ جواب بدن و بالعکس ... و انتخاب بازی‌هایی که اون‌ها رو دعوت به رعایت قوانین کنه که هیجانی اگر هست تخلیه شه و کودکان کاملا آماده تماشا بشن. یا بازی‌هایی که اون‌ها رو کم‌کم دعوت به سکوت کنه مثلا بهره‌گیری از بازی با شدت نور و .. . یا انتخاب یک شخصیت عروسکی چراغ‌خوابی که ابتدای نمایش‌ها بیاد، قواعد رو مرور کنه و نماد این گروه شه اصلا. یا اگر کلی‌تر امکان پذیره نماد تئاتر‌های کودک کانون. مثلا از مرغک قصه‌خوان خود کانون استفاده بشه! هر آنچه متناسب با تیپ کاری گروه محترم هست و خانم طیار که بطور خاص می‌دونم خبره در این مسائل هستن و مطمئنم انتخاب شایسته و کارآمدی خواهند داشت.
رویکرد فعلی هم که بیان مقتدرانه توام با مهر انتخاب شده، انتخاب خوبی هست اما شاید بهترین انتخاب نباشه (برای تمام اجراها عرض می‌کنم، وگرنه اجرای درخت گیلاس که مناسب سن دبستان اعلام شده بود و شاید کودکان خیلی راحت‌تر همراه شن با نحوه بیان مقتدرانه و محکم‌تر). از اونجا که این تیم حقیقتا همیشه در راستای عالی بودن تلاش کرده‌، ممنون می‌شیم نگاه مجددی به این قضیه داشته باشن.