عرض ادب
درباره موسیقی تا حدی بهتون حق میدم اما دلیلش نفس موسیقی در بک گراند که نه بلکه ولوم گاها بالاش بود که باعث میشد گاهی در اواسط اجرا تصور کنم اگه ردیف بالاتری بلیت خریده بودم ممکن بود دیالوگها اونطور که باید به گوشم نرسه، اما من باب دیالوگها که فرمودین نکته‌ای وجود داره و اون هم اینکه، نثر اینگونه نوشته‌ها طلب میکنه که دیالوگها شمرده شمرده اما پشت هم ادا بشن، مکث گاه و بیگاه در وسط اینگونه متن‌ها اتفاقا بیشتر باعث سردرگمی میشه و از قدر و منزلت اثر کم میکنه.
البته همه اینها برداشت‌های شخصی بنده‌ست و امیدوارم اساعه ادب تلقی نکنید🙏🌹

نه، چرا اساعه‌ی ادب؟
خواهش میکنم.

من خودم شخصن، متن این نمایش رو، خیلی بیشتر کارگردانیش دوست داشتم؛
در این حد تند گفتن ِ دیالوگهای کاراکترهای مختلف پشت ِ سر ِ هم و بدون لحظه‌ای مکث، تمرکز ِ حتا چندثانیه‌ای روی جملات رو میگیره به ... دیدن ادامه ›› نظر ِ من. اون هم دیالوگهای اغلب سنگین و عمیق.

و اینکه مکث ِ به اندازه (نه زیاد و نه کم)، لزومن از منزلت کار ِ تاریخی کم نمیکنه،
چه بسیار تاترها و فیلمهای تاریخی که دیالوگها، با سرعت ِ نُرم (و نه کُند)، ادا شدند و چیزی هم از منزلت اون اثر ِ تاریخی کم نشده.
الان کمال‌الملک ِ علی‌حاتمی یادم میاد که با اون ادبیات ویژه‌ی
حاتمی و نثر ِ پُر عُمقش، کلمات و جملات، با سرعت ِ معمول بیان شده‌اند و اثر، هنوز هم در قله‌ست.

ممنونم که نظرتون رو نوشتید
سپاس🙏🌺

حق با شماست، فکر میکنم کمی هم سلیقه‌ایه.
مثلا من اگه این دیالوگ‌های پر طمطراق رو با طمانینه بیشتر و زمان طولانی‌تر ببینم حدس میزنم حوصلم سر بره، وقتی دیالوگها تند بیان میشدن مجبور میشدم روشون تمرکز کنم و همین باعث میشد چهارستون حواسم بره پای اجرا و گذر زمانو فراموش کنم.