آرمین جان سلام
خیلی ممنوم بابت اطلاعاتی که درباره تکنیک ها و شیوه های مربوط به مشاوره روانشناسی در خصوص کودکان بازیگر دادی. بسیار کنجکاو بودم و هیچ ایده ای نداشتم و با سرنخ هایی که دادی تلاش می کنم بیشتر درباره شان بخوانم والبته نمی دانم امیدوار باشم که مقالاتی هم در دسترس هستند که به بررسی تحلیلی مقایسه نتایج این روشها و تکنیک ها و نهایتا اثربخشی بر سوژگانش باشند.
از اینکه تصور کردی جاهایی در مباحثه به بعد فقط مورد پرسش قرار گرفتی اصلا قصد جسارت و اساعه ادب نبوده و صرفا به دلیل جایگاه بالای علمی و حرفه ای ات بوده. همه مباحثت را دوباره خواندم و هنوز چالش هایم به لحاظ انتظارات پیشینی ام ازتو در کسوت یک روانشناس در بحث باقی است. در عین حال بسیار برایم آموزنده بود و از بردباری و آرامش ات در مباحثه سپاسگذارم.
درست می فرماییی اشاراتم به مقاله خشونت و فمنیسم و فوکو، که با ... دیدن ادامه ›› سرچ ساده در دسترس است، ربط مستقیمی به موضوع اصلی بحث و این نمایش ندارد. منظور نظرم گشودگی و امکان به کارگیری مفاهیم وایده ها به نفع یک رویه عملیگرایانه است. در ان مقاله نویسنده، تجاوز را یک پیوستار خشونت درنظر می گیرد و برساخت بدن زنانه را نقطه آغاز این پیوستار قرار می دهد و در ادامه به این می پردازد که چگونه برخی فمینیستها به درستی نقدهایی به نگاه فوکو در اظهارنظر عجیبش در جرمزدایی جنسی از تجاوز دارند و سعی می کند پیشنهادهای راهگشا و تلفیقی با متولوژی گشوده را صورتبندی کند ..خودت هم به مساله ابطلال پذیری اشاره کرده بودی... که تصلب و فیکسیشن را در اندیشه به نوعی رد می کرد. فوکو اساسا فیلسوف بسیار پرداختنی است از همه جهات امید که درباره اش در فرصت مقتضی بحث کنیم..تصلب و عدم تغییرپذیری همان نقدی است که ممکن است به روانشناسی جریان غالب ( و نه به روانشناسی پاپ یا زرد که نقدهای بسیار دیگری بر آن هموار است) وارد باشد از این منظر که همواره نظریات ازدل تجربه های تحقیقی جدید اصلاح و ترمیم شود و امری غیرقابل تغییر انگاشته نشوند.
آرمین اهل مطالعه، مسلما هدفهای همه کسانی که به تئاتر می روند ممکن است با هم متفاوت و گاه متضاد باشد. شاید تو هم با من موافق باشی که اگر در اینجا سیرک های بزرگ، مراکز تفریحی تعاملی و شادمانی و آشنایی و... بودند، تماشاگران تئاتر از حال حاضر کمتر می شدند. تئاتر برای من وسیله آگاهی و شاید آزادی است. ارمانی باشد یا نه به آن اعتقاد دارم. تئاتر باید از جامعه جلوتر باشد تا تبدیل به تعریف خودش شود. ما در خال حاضر در برهوتی از این لحاظ به سر می بریم. خوشحالم از این گفتکو و از اینکه بلاخره منشا اثری شد و کارگردان محترم نمایش واکنش نشان داد. باز هم از اینکه وقت با ارزشت را گرفتم معذرت می خواهم و ممنون از بردباری ات.

ارادت گپ و گفت با شما برام لذت بخشه همیشه.
امیدوارم در آینده باز چنین فرصت هایی شکل بگیره
🙏🌸