تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 06:32:47
صه‌ی نمایش هیدن لایه‌های عمیق اجتماعی و روانی را در خود جای داده است. زن نابینا، که در روز تولدش برای سورپرایز کردن همسرش برنامه‌ریزی کرده، نه‌تنها ... دیدن ادامه ››
با خیانت همسرش بلکه با سکوت اطرافیان مواجه می‌شود. این داستان فراتر از یک روایت فردی است و تصویرگر جامعه‌ای‌ست که در برابر بی‌اخلاقی، خیانت، و رنج دیگران سکوت اختیار می‌کند. تحلیل جامعه‌شناختی این اثر می‌تواند به محورهایی چون انکار حقیقت، ترس از مواجهه، و شکنندگی روابط انسانی در جامعه مدرن بپردازد. سکوت دو دوست و حتی مأمور اورژانس، که با وجود آگاهی از خیانت و ناراحتی زن نابینا واکنشی نشان نمی‌دهند، نمادی از جامعه‌ای است که به جای مواجهه با حقیقت، ترجیح می‌دهد آن را نادیده بگیرد. این رفتار نشان‌دهنده عادی‌سازی بی‌اخلاقی در فضای اجتماعی است. در چنین جوامعی، افراد اغلب از ترس عواقب، مداخله نمی‌کنند یا خود را کنار می‌کشند تا از درگیری یا مسئولیت‌پذیری بگریزند. دوستان ژان، علی‌رغم تنفر از شخصیت میت، به بهانه حفظ آرامش ژان، حقیقت را مخفی می‌کنند. این رفتار، بیانگر پدیده‌ای رایج در جوامع است: ترس از مواجهه با واقعیت به دلیل ترس از برهم زدن تعادل ظاهری زندگی دیگران. آن‌ها تصور می‌کنند که گفتن حقیقت به زن، تنها موجب درد و رنج بیشتری می‌شود. اما این سکوت، نه‌تنها خیانت را تداوم می‌بخشد بلکه ژان را در یک دنیای خیالی و ساختگی نگه می‌دارد، جایی که او ناگزیر است خود حقیقت را کشف کند. در این داستان، خیانت میت و واکنش منفعل اطرافیان، نشان‌دهنده بازتولید نابرابری قدرت در روابط زناشویی است. زن نابینا، که از نظر فیزیکی در جایگاه ضعف قرار دارد، از طریق نصب دوربین‌ها و پیگیری ماجرا نشان می‌دهد که حتی در چنین شرایطی هم برای کشف حقیقت تلاش می‌کند. اما عدم حمایت اطرافیان، او را در مقابل مردی که خیانت می‌کند، تنها و بی‌پناه رها می‌کند. این موقعیت، وضعیت بسیاری از زنانی را نشان می‌دهد که در روابط ناسالم گیر افتاده‌اند و به دلیل سکوت اجتماعی، قادر به یافتن حمایت نیستند. مأمور اورژانس نیز، که نقش او نمادین است، با وجود آگاهی از درد و خیانت، تصمیم به سکوت می‌گیرد. این تصمیم، تصویری از جامعه‌ای است که همدلی را به انفعال و تماشای بی‌طرفانه تقلیل می‌دهد. در چنین شرایطی، حقیقت قربانی «مصلحت‌گرایی» و «ترس از دخالت» می‌شود. در جوامع مدرن، که فردگرایی و حریم خصوصی بیش از پیش مورد تأکید است، شاهدان به جای مداخله، صرفاً نظاره‌گر می‌شوند. دوستی که زمانی بر پایه اعتماد و صراحت استوار بود، جای خود را به سکوتی ناراحت‌کننده می‌دهد. این روند، نشان‌دهنده فروپاشی اخلاق جمعی و کاهش حس مسئولیت در برابر رنج دیگران است نصب دوربین توسط ژان، نشانه‌ای از تلاش برای بازیابی قدرت و کشف حقیقت است. این حرکت، نشان می‌دهد که در جامعه‌ای که اطرافیان حقیقت را انکار می‌کنند، افراد مجبورند به ابزارهای نظارتی و فناورانه متوسل شوند تا بتوانند واقعیت را آشکار کنند. این امر، بازتابی از تنهایی افراد در جوامع امروزی است، جایی که حتی نزدیک‌ترین افراد نیز گاه قابل اعتماد نیستند. نتیجه‌گیری هیدن تصویری تلخ و تأمل‌برانگیز از جامعه‌ای ارائه می‌دهد که در آن خیانت، بی‌اخلاقی، و رنج دیگران عادی شده است. سکوت اطرافیان و انفعال جامعه نشان‌دهنده بحران‌های عمیق در روابط انسانی است: بحران اعتماد، همدلی، و مسئولیت‌پذیری. این اثر، مخاطب را به چالش می‌کشد تا بپرسد: آیا سکوت در برابر حقیقت، خود نوعی خیانت نیست؟ و اگر جامعه‌ای حقیقت را کتمان کند، آیا آن جامعه نابینا نیست؟
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۵۶,۰۰۰ نفر
+۲۹,۴۹۰ برنامه
+۹,۵۸۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۷۵۱ برگه
۹,۷۷۶ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
