تشنه زندگی، تشنه احساس

بیش از هرچیز به گمانم تک گویی های نمایش را دوست داشتم، قبلا متن را خوانده بودم و خود متن را قبل از اجرا خیلی دوست نداشتم اما این اجرا باعث شد با متن آشتی بیشتری داشته باشم ( که اصولا برعکس این مورد پیش میاد).

طراحی نور تا تقریبا قسمت های پایانی ساده است که به نظرم بهتره خلاقیت بیشتری داشته باشه و در جذب تماشاگر کمک بیشتری میکنه، مثلا با شروع هر تک گویی و یا برخی از کلید واژه ها میتونه تغییری حتی مختصر داشته باشه.
از باب طراحی لباس هیچ تهور یا نکته قابل مشاهده ای وجود نداشت، طراحی صحنه هم ساده بود البته اون خلاقیت پایانی را دوست داشتم.

شاید بیش از همه باید اجرا را در تعبیری یونگی دنبال کرد و مفاهیمی مانند آنیما و آنیموس و نقاب در متن و اجرا حضورشون ملموس است. رجعت به ... دیدن ادامه ›› دنیای کودکی و نوجوانی، تکرار و حرافی (‌ که با تک گویی خوبی نشان داده می‌شود) نمایش را دارای معنا میکند.

به هرروی نمایش از آنها عبور میکند و در بخش سایه بیش از هرچیز نمایان می‌شود در واقع سایه نمایانگر انگیزه‌های نچرال ما همانند خودخواهی، میل جنسی و پرخاشگری است که به دلایل مختلف نه از سوی جامعه و نه از سوی خود ما پذیرفته  شده.

همانطور که در پیش اشاره کردم فرم روایت و تک گویی این نمایش را دوست داشتم، اگر نمایش از طراحی صدا و نور بهتری بهره می‌برد فکر میکنم میتوانست اثر بهتری خلق شود، صدالبته که آنچه دیدم هم کار خوب و مناسبی بود.

مانا و پراجرا باشید.

⭐⭐⭐