تئاتر نظریه کشش سطحی! نمایشی در رابطه با روابط انسانی، عشق و جدایی، قهر و آشتی، تنهایی و باهم بودن و زندگی روزمره ماست!
در قدم اول از نویسنده و کارگردان جناب سیفی تشکر میکنم، یک؛ به خاطر یادداشت کارگردان و توضیح مبسوط در رابطه با این نمایش! که نشان از شخصیت فرهیخته ایشان و احترام به مخاطبین فهیم تئاتر دارد! و دوم؛ به خاطر اجرای یک نمایش جذاب با جزئیات قابل توجه که مخاطب را با خود همراه میکند و مهمتر از همه به مقصد مناسبی نیز میرساند!
نمایش با یک دورهمی دوستانه و پیک نیک چهارنفره آزی، آرمان، حنا و حسام شروع میشود و خیلی زود مخاطبین نیز به جمع این دوستان اضافه و به بطن داستان دعوت میشوند...
در بدو اجرا استفاده درست از اجزای صحنه همچون کوله پشتی و صندلی های تاشو به چشم میخورد! اکثریت وسایل مورد نیاز کاراکترها داخل کوله پشتی هایی بر روی شانه کاراکتر هاست، به همراه صندلی های تاشویی که با خود حمل میکنند! و برعکس اکثر نمایش ها که اجزای صحنه ثابت هست و کنش کاراکترها بر حول این اجزا میچرخد در این نمایش شاهد صحنه سیالی هستیم که مدام میچرخد و موقعیت نشستن کاراکترها تغییر میکند تا داستان، دیالوگ ها و مونولوگ هایشان را با جذابیت هر چه بیشتر بیان کنند!
استفاده از نورپردازی مناسب و نواختن موسیقی زنده با انتخاب درست آلات موسیقی با توجه به فضای امروزی داستانِ نمایش، یعنی نواختن سازهایی چون
... دیدن ادامه ››
هنگ درام، مثلث(تراینگل)، کاخن و شیکر که به ریتم نمایش و عمق احساسی آن میافزایند و همچنین اجرای درجه یک و احساسی بازیگران، نوشته ای روان با کمدی کمرنگ ولی پراثر، یک نمایش تقریبا بی نقص، جذاب و لذت بخش بود!
از صمیم قلب برای کارگردان/طراح/نویسنده و تمامی عوامل و بازیگران این نمایش، آرزوی موفقیت دارم!