در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | حسین چیانی درباره نمایش یخ زده: چند شب پیش به تماشای این نمایش نشستیم. نمایش یخ‌زده، نمایش خوش‌ساختی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:41:33
چند شب پیش به تماشای این نمایش نشستیم.
نمایش یخ‌زده، نمایش خوش‌ساختی بود. کار از نظر فنی ایرادی جدی نداشت. طراحی صحنه، طراحی لباس، طراحی نور ... دیدن ادامه ›› و طراحی حرکت به درستی استفاده شده بود.
دراماتورژی کار قابل قبول بود. متن اصلی که ظاهرا یک رمانه به شکل خوبی اجراپذیر شده بود. با جاهایی از متن اصلی نتونستم به درستی ارتباط بگیرم که به دلیل وفاداری جناب بهکام به متن در رابطه با این موارد، به اجرا هم انتقال پیدا کرده بود.
در ابتدای کار سوالاتی روی صحنه ظاهر می‌شه که عمدتا مرتبط با نقش مشکلات روانی جدی در مجرم شناخته شدن یک فرد خاطیه. نمایش در راستای پاسخ به همین سوال‌ها پیشروی می‌کنه اما در انتها بر این موضع نمی‌مونه و مفهوم دیگه‌ای مطرح می‌شه: قدرت بخشش. این همون چیزیه که انگار از موضوعات درجه دوم نمایش بوده (نسبت به سوالات طرح‌شده در ابتدا) اما در پایان‌بندی به ناگهان تبدیل به مهم‌ترین دغدغه کار تبدیل می‌شه. از قضا یک سری از باگ‌های متن اصلی که بهش اشاره داشتم مربوط به همین قضیه بخششه. در پایان‌بندی شکلی اغراق‌آمیز از قدرت این بخشش به مخاطب معرفی می‌شه. طوری که یک آدم سایکوپات که مشکلات حاد روانی در طول سالیان سال داره، تحت تاثیر این قدرت قرار می‌گیره. این در صورتیه که از کادر رئال متن خارج می‌شه و کمی به سمت شعارزدگی می‌ره.
مناسبات بین رالف و اگنتا عجیب بود. هیچ پیش‌زمینه و منطق خاصی از قبل وجود نداره (مخصوصا از جانب اگنتا) ولی مخاطب با صحنه اهدای اون شال از اگنتا به رالف مواجه می‌شه که اون مخاطب رو درباره نتیجه‌گیری از این بخش سردرگم می‌کنه. شاید هدف خاکستری‌تر کردن شخصیت رالف بوده که باید بگم بهتر بود راه دیگه‌ای پیدا می‌شد و نه این ارتباط گنگ نامعلوم.
ریتم روایت داستان در طول 15 سال کمی تند بود و با سرعت از برخی مسائل عبور می‌شد و مخاطب جاهایی فرصت درگیر شدن پیدا نمی‌کرد. این مسئله مخصوصا در رابطه با زمانی که مادر قراره رویکرد بخشش رو بپذیره، بیشتر خودنمایی کرد. شاید اگر برخی دیالوگ‌ها در بخش‌هایی از کار حذف می‌شد و در مقابل به برخی رویدادها در طول این 15 سال عمیق‌تر نگاه می‌شد بهتر بود.
فرم موازی کار از نقاط مثبت کار بود. دو روایت با منطق درستی با فرم موازی در این 15 سال پیش می‌ره. زمان نمایش شاید کمی طولانی تلقی بشه ولی برخلاف خیلی از دوستان فکر می‌کنم ریتم کار همه جا حفظ شده و مخاطب رو همراه خودش نگه می‌داره.
در رابطه با اون حواشی مربوط به حضور کودک در یکی از صحنه‌های کار، با این که به لطف و توجه جناب بهکام این مسئله رفع شد و از بازیگر برگسالی در صحنه مذکور استفاده شده بود، باز باید بگم نظر شخصی من اینه که حضور کودک در اون صحنه واقعا ایرادی بهش وارد نبود.
ایراداتی که عرض کردم عمدتا مربوط به متنه. اجرا اما بالاتر از حد متوسط بود. هم کارگردانی و هم عمده بازی‌ها خوب بود. بهترین بازی شاید مربوط به جناب کوهی باشه که انگار به خوبی تونسته بودن با کاراکتر رالف ارتباط ارتباط بگیرن.
نمایش یخ‌زده حداقل یک بار ارزش دیدن رو داره. نمایشی بیدار و دغدغه‌منده. خیلی ممنونم از همه عوامل.
جناب آقای چیانی سلام و ارادت؛ ممنون از اشتراک نظراتتان... فقط منظورتان را از حواشی متوجه نشدم؟ پرسشی اصولی درباره ی ایمنی روانی حضور یک کودک بازیگر در کل نمایشی با چنین مضمونی صورت گرفته در صورتیکه در اجراهای خارجی از آن ظاهرا چنین حضوری نیست.
در پی این پرسش ها آقای بهکام در واکنشی مثبت طی پستی در تیوال اعلام کردند در صحنه سردخانه از بازیگر جانشین استفاده کردند و در خصوص حضور بازیگر کودک در این نمایش از تماشاخانه ایی در لندن استعلام فرمودند، پست مذکور پاک شده اما همچنان پاسخ کامل برای مخاطبان دریافت نشده و ابهاماتی باقی است.
ضمنا بحث آسیب های احتمالی روحی روانی حضور یک کودک زیر سن پانزده سال در نمایشی با محدودیت سنی 15 سال موضوعی نیست که بر اساس صلاحدید ما مخاطبان بزرگسال قابل صحه گذاری باشد.
۳ روز پیش، یکشنبه
حسین چیانی
جناب اردشیر عزیز درود بر شما. نه من منظورم از حواشی، بار منفی این کلمه نبود، سوءتفاهم نشه. فکر می‌کنم الان با وجود استفاده از مخاطب بزرگسال در کار دیگه مشکلی از اون بابت وجود نداشته باشه. بله ...
ارادت مجدد جناب حسین گرامی ابهام باقی مانده در مکاتبه اقای بهکام با تیاتر آریل دورفمان این است که آیا ایشان در خصوص شرایط حضور کودک به طور کلی روی صحنه پرسش کردند که بدیهیات آن حضور دائم والدین و مشاور گرفتن از روانشناسان متخصص است یا مشخصا در خصوص حضور کودک در نمایشنامه یخ زده مشورت گرفتند که نه در متن اوریجینال و نه اجرای خارجی از کودکی خبری نیست. یعنی حضور کودک در چنین متنی به مدد مشاوران داخلی میسر شده؟ یعنی علم روانشناسی آن هم در شاخه کودک در اینجا آنقدر پیشرفته تر از جهان شمال شده، که از حضور کودکی در چنین نمایشی حفاظت می کند.
۳ روز پیش، یکشنبه
ابرشیر
ارادت مجدد جناب حسین گرامی ابهام باقی مانده در مکاتبه اقای بهکام با تیاتر آریل دورفمان این است که آیا ایشان در خصوص شرایط حضور کودک به طور کلی روی صحنه پرسش کردند که بدیهیات آن حضور دائم والدین ...
ما اون شب درباره نمایش با آقای بهکام زیاد گپ و گفت داشتیم ولی این مورد رو متاسفانه خاطرم نبود که ازشون بپرسم.
دغدغه‌مند بودن افرادی چون شما هم باعث مسرته جناب اردشیر عزیز🌹
۳ روز پیش، یکشنبه
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید