هر یادگاری که نقش میشود بر دیوار...در عمق و وجود هر کلمه شوقی شگرف دیده میشود،شوقی نشان از ذوق و ابتکار و خلاقیت ،شوقی سرشار از احساسات...
در عمق هر نوشته معنای عمیقی نهفته که گاهی با خواندن سرسری خود آن را درک نمیکنیم.هر نوشته ای که از دل بر می آید گویا برای بر دل نشستن چشم دل میخواهد و گوش شنوا و دستی که آن را لمس کند و نرمی آن را حس کند وروحی لطیف که موج فوران زده از آن را درک کند.
نوشتن چیزی نیست که در لحظه ای مشخص و در وقتی مقرر شروع به انجامش کنی و چیزی بنویسی؛ نوشتن ذوقی شگرف میخواهد که نویسنده را به سمت کاغذ و قلم میبرد تا آن را باز کند و دیگری را لای انگشتان خود بگیردو تکان دهد و کلمات نقش بسته در ذهن را روی کاغذ پیاده کند ذوقی که هر از گاهی به وجود انسان سر میزند،گاهی در حال تماشای منظره ی لذت بخش وحتی گاهی در حال قدم زدن که کافیست آن لحظه کاغذ و قلم را به دست گرفت و تمام احساسات و شوق و الهامات را پیاده کرد...
این احساس فقط گاهی به تو سر میزند پس آن را روی کاغذ پیاده کن و نقشی از خود به یادگار بگذار و به احساسات و عواطف خود اجازه بروز بده تا آنها را در دیگران هم بر انگیزی...
تولد3 سالگی دیوار را به همه دیوار نشینان پرذوق و اهل قلم تبریک میگم*