صد البته که تفاوت بین دو موسیقی بسیار هست.
بد نیست که لینک دانلود آلبوم سرو آزاد مرحوم استاد مشکاتیان هم که شما از ایشون نامی بردید در اینجا باشه... مقایسه ی همین مثال شما که فرمودید جز آثار فاخر موسیقی عرب هست با آلبوم سرو آزاد خود تاییدی بر فرمایش استاد مشکاتیان هست.

http://www.mediafire.com/?m2znzyzt4mj

البته کلا مقایسه بین دو نوع موسیقی متفاوت کاملا غلط هست ولی کلا این دیدگاه که ما موسیقی‌مون از همه باشکوه‌تر هست حرف صحیحی نیست. موسیقی مرز نداره که ایرانی و عربی و غیره نتونن سراغ هم برن. این نمونه‌های مدرن رو گذاشتم تا شاید بدونیم یک دلیلی که موسیقی ما در جهان مهجور، دورافتاده و گاهی عقب افتاده هم هست همین مرزهای اشتباهی هست که خودمون براش خلق کردیم. این رو باید بپذیریم ما موسیقی‌دان در سطح انور براهم نداریم و یکی از دلایل‌ش همین نگاه اشتباه به موسیقی هست. حتی در موسیقی سنتی‌مون هم فردی به سطح و شهرت منیر بشیر نداریم.

اتفاقا من جمله از مشکاتیان به عنوان بزرگ‌ترین موسیقی‌دان نیم قرن اخیر ایران آوردم که ببینیم ما در بالاترین سطح هم هنوز دچار مشکل دیدگاه هستیم و فکر می‌کنیم چون موسیقی غنی داریم پس از همه بی‌نیازیم.

اتفاقا من معتقد هستم تا زمانی که دیدگاه در مورد کیفیت موسیقی باشه و هارمونی و اصول فنی و احساسی مورد قیاس قرار بگیره هیچ اشکالی وجود نداره که موسیقی کشورها و یا اشخاص با هم مقایسه بشه. این قیاس توسط بسیاری از افراد به درستی انجام شده.
در مورد ایرادات آقای مشکاتیان در سطوح بالا هم منظورتون رو متوجه نمیشم. طبیعتا موسیقی ایرانی دارای نکات حساس و نقاط خطرناکی هست و با موسیقی دنیا هم تفاوت هایی داره. ولی با این جمله ی مرحوم مشکاتیان کاملاً موافقم.
در ضمن کاملا مشخص هست که منظور ایشون موسیقی عرب و ایرانی ست. تفاوتی که کاملاً فاحش هست. نه اینکه موسیقی ایرانی با شکوه ترین موسیقی دنیاست (بنا به نوشته ... دیدن ادامه ›› ی شما)
با این جمله ی شما هم که (در موسیقی سنتی‌مون فردی به سطح و شهرت منیر بشیر نداریم) موافق نیستم. بزرگانی همچون شجریان ها و شریف ها و ناظری ها و سلیمانی ها و ... دارای بزرگترین نشان های موسیقایی دنیا هستند و در بین جامعه ی هنری از جایگاه رفیعی برخوردارند.

منظور من از مقایسه دو موسیقی متفاوت مقایسه موسیقی سنتی ایرانی با موسیقی جز عربی بود. این مقایسه غلط هست چون اصول این دو موسیقی ربطی به هم ندارند.

در مورد دیدگاه موسیقی‌دان‌های ما به موسیقی سایر نقاط هم حرف من کاملا روشن هست. یک نگاه تافته جدا بافته که در این‌جا در مورد موسیقی عرب ظهور پیدا کرده و اگر در مورد موسیقی ترکی، بالکان یا آفریقا هم اگر بحث می‌شد همین نظر برقرار بود. هنوز هستند کسانی که معتقدند موسیقی کلاسیک اروپایی بخش کوچکی از هفت دستگاه ایرانی هست. در صورتی‌که با همه‌ی تفاوت‌های موسیقایی بین مناطق مختلف امکان هم‌جوشی اون‌ها با دیگران وجود داره همون‌طور که نمونه‌هایی که دادم نشون می‌ده موسیقی عربی تونسته این کار رو بکنه.

در مورد شهرت منیر بشیر و تاثیر شگرف‌ش بر دیدگاه جهان ... دیدن ادامه ›› عرب و کل جهان بر موسیقی مقامی عربی و همچنین سنت بداهه‌نوازی شرقی کسانی که نام بردید فکر نکنم قابل مقایسه باشن. البته این به این معنا نیست که موسیقی اون‌ها سطح پایین هست بلکه به این معناست که شهرت‌شون و تاثیرشون مقابل قیاس نیست. به عنوان مثال آقای شجریان که بزرگ‌ترین خواننده‌ی موسیقی ماست و بالاترین نشان‌های موسیقی رو دریافت کرده یک کار با یک گروه سازی یا آوازی معتبر جهانی ندارن مثلا در مقایسه با خواننده‌ی معظم آذربایجانی عالیم قاسمف که با گروه‌هایی مثل کرونوس کوارتت یکی از بزرگ‌ترین کوارتت‌های کلاسیک جهان و هیلارد آنسامبل یکی از بزرگ‌ترین آنسامبل‌های آوازی کلاسیک جهان کار کرده و موفق هم بوده. در این قضیه شاید فقط جناب کیهان کلهر قابل مقایسه با هنرمندان جهانی باشه.


البته این به این معنا نیست که موسیقی ما سطح پایین هست یا چیزی برای عرضه نداره بلکه صحبت من این هست که این دیدگاه غلط به موسیقی مختلف و متفاوت جهانی و ترویج اون، باعث شده عملا موسیقی ما از موسیقی جهان دور بشه و به یک موسیقی منطقه‌ای محلی تبدیل بشه.