دروودِ فراوان، و خداقوت، خدمت همه ی عزیزانِ دست اندرکارِ اثر تأمل برانگیزِ "رؤیای مردان مضحک"
بویژه خدمتِ کارگردانِ خوش قریحه ی اثر، جناب میلاد محمدی، که بارِ خطیرِ بازیگری در اثر خودش را بدوش کشید..

همچنین دروودی ویژه و سرشار از مهر، خدمت دو بازیگر حرفه ای و توانمند اما بی ادعا، علیرضا چاوش و محمدرضا حسن زاده ی عزیز که همچون همان ستاره ی دوردست، خوش درخشیدند..

وهمچنین عزیزانِ پرتلاش و محترمِ پشت صحنه که بی تردید، نقش بسزایی در شکل‌گیری این موفقیت هنری ایفا ... دیدن ادامه ›› نمودند.

تمام قد می ایستم، و با افتخار، به همه ی شما عزیزانِ جان، خالصانه تعظیم میکنم.
تعظیمی از صمیم قلب و سرشار از عشق و احترام..
مفتخرم که به تماشای اجرای هنرمندانی نشستم، که با کمترینِ تجمل و زرق و برق، بی ادعا، اما با کیفیتی بسیار فراتر از حد انتظار ظاهر شدند، وشبی  خاطره انگیز و ارزشمند برای این حقیر رقم زدند.

حتی لحظه ای در آن  شک ندارم،
که تنها دلیل چنین موفقیتِ منحصر به فردی، در یک عبارت کوتاه خلاصه می‌شود:
"عشق "
عشقی خالص و نابْ، به هنر و مخاطب ..
این عشقِ شورآفرین را می‌توان، در آغوشِ باز، و سیمایِ خندان، و پُرمهرِ میلاد محمدی، و بازیگرانِ متعهدّش یافت کرد..

سخن کوتاه..
دراین مجال اشاره به این مهم ضروریست، که مجریانِ اثرِ رؤیای مردانِ مضحک، از لحاظ ماهیتِ وجودِ آکساسوار درصحنه، چالشی را پذیرفتند، که نیازمندِ کفیت دوچندانِ اجراست، ولحظه به لحظه بارْ را بردوشِ بازیگران، سنگین و سنگین تر می‌کند..
اما ذهنی که درجستجوی آزادی و رهایی هنریست را، چه باک!!.. از سنگینیِ بار.. و مخاطره!

این حقیر، از همه ی عزیزان و فرهیختگانی که خواننده ی این خطوطند تمنا میکنم، که در این شبهای باقیمانده تا شب پایانیِ اجرا، یعنی 28ام مهرماه، این جان های آزاده، این حِرفِه ای های بی ادعا را تنها نگذارند.. و در زمانه ای که اصالت از هرچیز، بویژه آثار هنری رنگ باخته، با حضور گرم خود در کنار این عزیزان، از هنر مستقلِ تجربی حمایت کنند... ودر لذتِ کشف حقیقت، با میلاد محمدی گرامی، و تیم دوست داشتنیش،وصدالبته فئودور داستایفسکی بزرگ، همراه شوند..

با احترامات فراوان
پاییز 1402
خانه ی هنرمندان ایران

دُرودی سرشار از عشق و سپاس، خدمت همه ی اعضای تیم نمایش مدرن و متفاوت "خانوم" بویژه خدمت نویسنده، طراح، وکارگردانِ محترمِ اثر، سرکار خانم ' تینا بخشی ' 🌺
تبریک میگم به شما خانمِ کارگردان که دغدغه مندی شما نسبت به تأتر، عشق شما نسبت به صحنه ی تأتر و احترام شما به مخاطب تأتر، از کیفیتِ بالایی که در اولین تجربه ی کارگردانیتون ارائه کردید هویدا بود.. و اگر نفس و عمری باشد مخاطب تمامیِ اثار آتی شما خواهم بود. 🙏
درودی سرشار از انرژی و مهر خدمت بازیگران حرفه ای و دوست داشتنیِ اثر، جناب رضا امانلوی عزیز، خوش استیل، جدی و حرفه ای، سرکار خانمِ سارا سیبیِ خلاق و خوش قریحه، و بانو ساغر طاهر پور محترم و بااستعداد که با هماهنگی بالا و اجرای بی نقصشون شبی به یاد ماندنی رو برای ما رقم زدن..👊🌹
دست تک تک شما هنرمندان عزیز رو میبوسم و قدردان شما هستم که با حضور قدرتمتدتون نفس در سینه ی آکنده از دردِ تأتر ایران میدمید.. تأتری که نفسش به شماره افتاده.. 💔
برای همه ی شما عزیزانِ جان آرزوی موفقیت و سربلندی روز افزون دارم و امیدوارم هربار و هربار شاهد درخشش بیش از پیش شما باشم..

و در نهایت تشکر میکنم از مجموعه ی خانه ی هنرمندان که با نمایش آثار متمایز که درخور و شایسته ی نامِ باشکوه این مجموعه هستند اینچنین از اعتبار هنرمندان دفاع میکنه 🙏

برقرار و سبز باشید.

درودِ بیکران و سرشار از عشق و انرژی به همه ی دست اندر کاران ِاژدهای استاد صوریِ عزیز و دوست داشتنی ❤️
من یک مخاطب آماتور تأتر هستم اما عاشق تأترم، عاشق صحنه، و شیفته ی هنرمندانی که ارزش و جایگاهِ واقعیِ صحنه ی تأتر رو درک میکنن.. و بسیار خوشحالم که امشب برای دومین بار، مفتخر به تماشای نمایشِ چنین هنرمندانی بودم و سرشار از لذت شدم..
جناب صوری عزیز، به شما و تیمتون دروود میفرستم و همینجا و درهمین لحظه قول میدم که مخاطب همه ی آثارِ آتیِ شما باشم، و از همه ی زحماتی که شما و تیمتون کشیدید تا اژدهای چالش برانگیزِ شوارتس رو به اجرا در بیارید، از صمیم قلب سپاسگزارم..
با آرزوی سعادت و درخشش روزافزون شما🌺🙏

درود بیکران به همه ی دست اندر کاران و عزیزان روی صحنه و پشت صحنه ی نمایش زیبا و مدرنِ "اتاق"، بویژه جناب ماهور تهرانی عزیز که بنده مطلع شدم این کار اولین تجربه ی کارگردانی ایشون بود و نشون دادن به دنبال تجربه های جدید و خلق موقعیت های نو هستن.. بسیار و بسیار زحمت کشیدین.. دست همتون درد نکنه اجرای چنین ایده هایی که همراه با پرفورمنس هستن، نیازمند تمرین‌ بسیار زیاد و نتیجتا هماهنگی بالاست که درمجموع بنظرم تیم اجرا باوجود میزان تجربشون به خوبی از پسش بر اومد.. دم همگی گرم❤️
قصد من اینجا نقد اثر نیست.. چراکه خودم رو دراین جایگاه نمیدونم، و صمیمانه و قلبا امیدوارم جناب تهرانی به طریقی از نقد های سازنده و درستی بهرمند بشن که در ادامه ی مسیر به رشد و شکوفایی بیشترشون کمک کنه و هربار کارهای پخته تر و باشکوه تری از ایشون ببینیم..
درود بر همگی عزیزان برای همتون آرزوی موفقیت روزافزون دارم.
برقرار و سبز باشید 🌺

بسیار و بسیار بسیار ممنون از تلاش تک تک عزیزان که باهمه ی وجودشون حضور داشتن.. ❤️ چقدر حساس غریبی داره نمایشی که فقط یک مرتبه اتفاق میافته.. محدودیتی که خودش باعث خلق یک موقعیت ارزشمند برای همه میشه.. ممنون از شما جناب صوری عزیز و هوشمند
وجود شما و امثال شما نشون میده که هنوز و هنوز هم تأتر حرفه ای جریان داره.. 🌺
به امید درخشش دوباره ی شما و همه ی تیم دوست داشتنی اِجرا 🙏

این انتخابی غیراخلاقی در جهانی غیراخلاقیه
مجازاتی وجود نداره... چون به حکم جبر و با وجود عدم اختیار در زیستن در این جهان غیراخلاقی، بودن ما هم همنین قدر تصادفی و غیر اخلاقیه..
پس حکم اخلاقی هم بسیار مضحک بنظر میرسه، و هم غیر منطقیه!

تبرئه

درود میفرستم به همه ی بازیگران عزیز روی صحنه بویژه خانم نگار عزیزی که وظیفه ی دشوار و خطیر کارگردانی هم برعهدشون بود.. امید دارم درآینده ای نه چندان دور آثاری شگفت تر از شما ببینیم 🙏

درود بیکران به همه ی عزیزان دست اندرکار نمایش 657
دست تک تک شما عزیزان رو میبوسم که چراغ تأتر این سرزمین رو "هنوز هم" روشن نگه داشتید..🙏🌺

سوالی که دارم این هست که درصورتی که مخاطب جایگاه های میانی رو انتخاب کنه و نتیجتاً درتعامل با عزیزان روی صحنه قرار بگیره به اندازه ی مخاطبی که در جایگاه های غیرتعاملی نشسته به نمایش اشراف داره؟
منظورم این هست که مخاطبی که وسط میشینه هم میتونه با کیفیت مخاطبای دیگه قصه رو دنبال کنه؟

سپاس از مهرتون❤️

دروود بر شما جناب حسن زاده
درود بر ادب و هنر شما
خسته نباشید و دستمریزاد میگم هم به شما و هم به تیم خوبتون.. ❤️

من بالاخره امشب موفق شدم بلیط نمایش جذابتون رو برای دومین بار تهیه کنم و مطمئن هستم که بازهم از تماشاش لذت خواهم برد..

هر عزیزی که این کامنت رو میخونه عاجزانه درخواست میکنم اگر دودل هستید یک لحظه هم تردید نکنید
تشریف ببرید و یک شب زیبا برای خودتونو دوستاتون رقم بزنید. داریم به اجرای پایانی نزدیک میشیم
واقعا حق یک جرای تمیز و چِفت اینه که
حتی یک صندلیشص هم خالی نمونه 🙏🌺

دروود و خسته نباشید فراوان خدمت همه ی اعضای دوست داشتنی و حرفه ای نمایش گالمکس🌺🙏
جناب حسن زاده ی عزیز، شما توی یکی از کامنت‌هایی که به من پاسخ دادید فرمودید 21ام آخرین شب اجرا هست در حالی که الان داخل صفحه ی تیوال 19ام بعنوان شب آخر مشخص شده... میشه بنده رو از ابهام در بیارید ممنونم🙏🙏

درود و مهر بیکران به همه ی دست اندر کاران عزیز و تجربه گرای نمایش دلنشینِ گالمکس🌹🌹
بعد از اینکه یک شب گرمو به یادموندنی برای من و همراهانم ساختید تصمیم گرفتم دوباره برای دیدن اجرای فوق العاده و روی ماهتون بلیط نمایش رو تهیه کنم و از باز هم از دیدن اجرای دوست داشتنیتون لذت ببرم
از این جهت خواستم بپرسم آیا تاریخ سیزدهم خرداد هم کار روی صحنه خواهد رفت یا خیر
جسارتا خواستم زودتر مطلع بشم برای این هست که بهتر و دقیق تر برای روز های آتی برنامه ریزی کنم
سپاس از محبتتون 🙏🌺

امشب واقعا یکی از بهترین نمایش های زندگیمو دیدم.. سه نفر بودیم. خودم، همسرم، و بهترین دوستم. بعد از پایان نمایش سبک شده بودیم. یک احساس رهایی وصف ناشدنی داشتم. دلم می‌خواست پرواز کنم. دلم میخواست برم و تک تک بازیگرا رو در آغوش بگیرم.. دلم می‌خواست دست همه ی تیمو ببوسم.
یک نمایش ساده و بی آلایش با کمترین و حداقل ترین دکوپاژ ممکن. به ساده ترین و خالص ترین شکل ممکن..اما اصیل و دغدغه مند..
اقای محمدرضا حسن زاده، شما ثابت کردین برای اجرای یک تأتر خوب، نه نیازی به تجملات آنچنانی هست، نه بودجه ی چند میلیونی، نه نیازی به بازیگرای دختر رنگو وارنگ هست، و نه نیاز به حمایت و تبلیغات و رانتو رابطه..
آقای حسن زاده ما به شما و تیمتون افتخار می‌کنیم، که انقدر ما رو خندوندین اما اصلا مبتذل نبودین.. اینکه در عین اینکه مخاطب رو خندوندین اجازه ندادین ‌دغدغه ی اصلی متن رو از یاد ببره، و اینکه در نهایت چرا و به چه دلیل اومده و روی اون صندلی ها نشسته..
اگر استاد انتظامی ها و حمید سمندریان ها و بهرام بیضایی ها خون دل خوردن برای این بود که جوانه های امیدی هچون شما، از دل این خاکِ غریب و مهجورّ تأترِ ایران زمین سبز بشن..
قطع به یقین آینده ی بسیار درخشانی در انتظار شما خواهد بود.
ارادتمند شما هستیم
و مخاطب خاص شما خواهیم بود..