داغ اشاره به سرخوردگی های زنی دارد در مراسم عزاداری همسر جان سوخته اش.
زنی که در تلاش است در خودآگاهش "حاجی" -همسر فقیدش- را مردی اهل علم و دانا و خانواده دار برشمرد،اما صدای ناخودآگاهش در مونولوگ شنیده میشود و میتوان در کنار طنز تلخ ناشی از متن اجرا و بازی درخور توجه بازیگر روزگاران گذشته را به تماشا نشست.
نمایش ارزشمند و پرمفهومیست،حتما تماشا کنید.

فیلسوف:تو نباید اون بالا باشی!الان نوبت منه!
آنارشیست:فعلاً که من این بالا نشستم.
فیلسوف:ولی تو حرفی برای گرفتن نداری!
آنارشیست:ولی وقتی من این بالا باشم،دیگه تو هم نمیتونی بیای این بالا.