شب گذشته به تماشای این نمایش نشستم؛
در وصف متن نمایش حرفی برای گفتن ندارم، از اونجایی که با انتظار بالا به دیدن این نمایش رفتم اما از نگاه من چیزی جز یک استند آپ کمدیه دست چندم نبود.

نه اینکه متن حرفی برای گفتن نداشته باشد؛ اتفافا گاها در رفت و بازگشت دیالوگ‌ها بین دو بازیگر، می‌شد هدف و حرف دل نویسنده را پیدا کرد اما در جاهای دیگر نمایش انقدر این کند و کاش طراح اثر در نشان دادن یک مسئله اجتماعی گل درشت بیان شده بود که مَنِ تماشاگر را خسته میکرد.

اما در نهایت بازی خوب تینو جان صالحی در کنار اکت‌های مناسب و درست بهرام افشاری، ضعف نمایشنامه را تا حدی می‌پوشاند.

شاید اگر می‌دونستم تم نمایش ته‌مایه کمدی داره نمیرفتم اما از دیدن نمایش هم پشیمون نیستم چرا که در نهایت اوقات خوشی رو برام رقم زد.