در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال Roya Pourshaban | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 17:26:21
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
به به، به به...
بسی لذت بردیم از هنرنمایی عزیزان، یک تئاتر بی‌نظیر، از متن، بازی، میزانسن، موسیقی و مفهوم...
شاید به جرئت بتوان گفت که در یکی دو سال گذاشته که بالغ بر بیست اجرا رو به تماشا نشستم جزء سه کار برتر بود..
به روح و جانمان نشست...
هنرتان مستدام...
حضور گرم شما ، افتخاری است برای ما 🙏🏻
۲۵ اسفند ۱۴۰۲
محمود مداحی
حضور گرم شما ، افتخاری است برای ما 🙏🏻
زنده باشید
۲۶ اسفند ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با سلام، امکانش هست لینک خرید روز پنج‌شنبه رو بارگذاری کنید، برای ما کارمندها، آخر هفته‌ها فرصتیه برای هنرورزی...
Roya Pourshaban (r.pour)
درباره نمایش چه i
بسیار بسیار ممنونم از جناب مهران رنج‌بر، بابت این نمایش متفاوت. میتونم به جرئت بگم من دیشب تئاتر دیدم. صدا و لحن عالی، فرم و بدن عالی، بازی تمیز، محتوا هم موجز و عمیق، بدون هیچ اغراقی یک اثر هنری بود که در قالب تئاتر ( تئاترِ واقعی) به نمایش دراومد، جناب عبدالکریمی باید بگم بار اول بود روی صحنه میدیدم ایشون رو و لذت بردم از صدا و حرکات فرم ایشون..
ساده، بی تکلف و وزن صحنه روی تمامیت‌ِ افراد در صحنه...
به دلم چسبید دم همتون گرم..
جناب رنجبر واقعاً دوست دارم کارهای بیشتری از شما با این انتخاب‌های درست ببینم
موفق باشید.
دیشب این نمایش رو دیدم باید اعتراف کنم یکی از بهترین کارهایی بود که در چند سال اخیر تماشا کردم و به معنای واقعی تئاتر!
شاید اگر کتاب "1984" اورول و "میرا" از کریستوفر فرانک رو نخونده بودم و اندیشه‌های آرنت در مورد نظام‌های توتالیتر را مطالعه نمیکردم به راحتی با نمادگرایی‌ها و استعاره‌های این نمایش ارتباط برقرار نمیکردم. یکی از بهترین اتفاق‌های این نمایش این هست که مدام ذهنت درگیره تحلیل و کنکاشه و این چیزی فراتر از یک لذت سطحیه. لحظه به لحظه غرق لذت میشی وقتی داری چرایی‌های مدام ذهنت رو که به واسطه اثر نمایش ایجاد شده پاسخ میدی. نمایش جامعه‌ای رو نشون میده که واژه‌های"فردی" و "هویت" و حتی "مالکیت" معنای خودشون رو از دست دادن. عقاید و افکار همه یکسانه. کسی ویژگی و عقاید منحصر به فرد خودش رو نباید داشته باشه. ارزش‌ها ضد ارزش هستند. مردم گاو شیرده!
شاید چراغ آگاهی با یک کتاب پر نور شده!
باید بگم بازی‌ها بسیار قوی و البته باورپذیر بود.
تبریک میگم به گروه و امیدوارم کارهای جدیدتر و بیشتری ازشون ببینیم.
رویا پورشعبان
1401/04/04
درود و خدا قوت به تیم نمایش "یقین"
قبل از عنوان هر نقدی باید اذعان کنم، نوشتن یک نمایشنامه و به اجرا گذاشتنش اون هم برای اولین تجربه کار بسیار شجاعانه‌ایه که متعاقباً قابل تقدیره. از این جهت باید به جسارت و تلاش آقای بختیاری جوان تبریک گفت. اما نقد سازنده قطعا به ایشون و تیم محترمشون کمک خواهد کرد تا در مسیری که پیش رو دارند رشد بیشتر و عمیقتری داشته باشند.
از اونجایی که بنده شب اول این نمایش را دیدم و قرار هست بنا به دلایلی چندین شب دیگر هم حضور داشته باشم لازم دونستم یک سری موارد که از نگاه من مهم و قابل توجه هست رو بیان کنم.
در مورد دکور صحنه باید بگم بهترین استفاده رو از فضای سالن با نظم خوبی داشتند و اما نورپردازی که به عنوان عامل جداسازی فضای صحنه به کار برده شد، کمی باعث آشفتگی تبدیل بین صحنه ها میشد. قاعدتا در زمانی که قرار هست صحنه تغییر کنه انتظار داریم نور به طور کامل بره.
در مورد صدا باید بگم صدایی که پخش میشد به عنوان ربات و سیستم کمی ناواضح و پر از هوا بود. صدای بازیگران هم بجز یکی دو نفر مابقی بسیار ضعیف بود البته نباید باگ صدای سالن که در نمایش های قبلی هم شاهدش بودیم رو نادیده ... دیدن ادامه ›› بگیریم.
و اما در مورد موضوع و نوع پرداختش به این موضوع باید ذکر کنم هر چند بیان این موضوع به عنوان دغدغه ذهنی نویسنده بسیار قابل توجه هست اما اونطور که باید نقشها عمیق نبودند البته حس بنده اینطور بود که شخصیت پردازی بسیار ضعیف بود و خیلی جای کار داشت.
در جایی که نمونه‌ها شروع به صحبت از خاطرات میکردند انتظار میرفت تصویری که روی پرده سفید پخش میشد بصورت وسیع روی کل پرده پخش بشه و تأثیر بیشتری از صحنه رو نشون بده.
و اما بازی‌ها، خب یه مورد که برای من از همون ابتدا به چشم اومد، صحنه‌ای بود که تماشاگران وارد میشدند و تیم پزشکی که دور هم نشسته بودند بجز دکتر سوشیانت و یکی از اون خانوم دکترها مابقی کاملا به رفت و آمدها نگاه میکردن حرف میزدند میخندیدند انگار هنوز جدا نشدند از دنیای بیرون! که از نظر من کمی غیرحرفه‌ای بودن کار و نقش‌آفرینان رو نشون میده.
نکته جالب اینه که سه تن از بازیگران این نمایش در نمایش اتاق روانی ایفای نقش کردند. دو نفر که در نقش نمونه حاضر شدند، بازی مشابهی داشتند که قاعدتا از نگاه بیننده فرد روان پریش و افسرده تمایزاتی جدی دارند! این یعنی به نقش اونجور که باید نپرداخته بازیگر! و خانم موسوی که در اتاق روانی بسیار خوب نقش ایفا کردند اما متاسفانه به هیچ عنوان نتونستن نقش یک پزشک رو ایفا کنند تمام حالت نگاه، چهره و نوع بیان یادآور نقش زیبا در اتاق روانی بود فقط با روپوش سفید!
دکتر سوشیانت بازی خوبی ارائه دادند نقش یک روانپزشک نگران، اندکی ساده و در نهایت در صحنه آخر تحت استرس و قربانی شدن در ماجرایی که ناآگاهانه واردش شدند رو بسیار خوب اجرا کردند البته من معتقدم چنانچه تمام نقش آفرینان تلاش بیشتری به کمک بازیگردان و کارگردان در فهم و درک نقش داشتند این نمایش امتیاز بالاتری رو کسب میکرد.
و اما یک دکتر روانکاو! که بسیار شبیه یکی از بازیگران هالیوودی بودن اما نوع لباسی که به تن داشتند به هیچ عنوان همخوانی با نمایش نداشت. اون کت کوتاه با آستین سه ربع و تمام تیپ بیشتر من رو یاد مدلها انداخت که الحق ظاهرشون مناسب این فضا هست اما باید بپذیریم مناسب این نمایش نه!
و اما مورد آخر این هست در اکثر نمایشها کشیدن سیگار بصورت نمایشی اجرا میشه و اینکه در فضای کاملا سرپوشیده و عمومی سیگار چندین و چندبار روشن میشه هم خلاف قوانین اماکن هست هم خلاف اخلاقی. شاید کسی حساسیت به بوی سیگار یا هر چیزی داشته باشند اون هم وقتی اینقدر نزدیک تماشاگر مینشینید!
در پایان بنده با همه نقدهایی که داشتم و بعضی ها رو در روند اجرا قابل رفع میدونم باید بیان کنم باز هم به همراه مهمانانم به دیدن نمایش خواهم رفت. امیدوارم روز به روز کارتون بهتر و بهتر بشه و ما لذت بیشتری از هنر شما ببریم.

با تشکر
رویا پورشعبان
سپاس از حضور و توجه شما❤️❤️
۰۴ اسفند ۱۴۰۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
Roya Pourshaban (r.pour)
درباره نمایش هام i
شاید دوستان تئاتری توصیه نمیکنند که شبهای ابتدایی اجرای یک نمایش حضور داشته باشیم، اما من دیشب اجرای آغازینی رو دیدم که تمام تیم در حال مدیریت صحنه، بازی و به نمایش گذاشتن یکسال تلاش در شرایط بسیار سخت کنونی بود. خدا قوت میگم به کارگردان، به بازیگران و همه عوامل. برای بنده که تخصصم در حوزه مدیریت هست نکات بسیار جالبی داشت که عجیب به چشمم اومد بخصوص در صحنه‌هایی که مردم شهر حضور داشتند و نگاه جوامع لیبرالی به مردم که توضیح بیشتر در این مقال نمیگنجد. پارادوکسهای انتخاب بازیگران از نظر تصور عام و نگاه کارگردان بسیار جالب بود. نقش عزازیل رو یکی از بازیگران بسیار خوب به عهده داشت که جثه متوسط و منعطفش در کنار صدای بسار قوی و پرحجم و بازی عالی، قطعا انتخاب هوشمندانه کارگردان بود. این کار قطعا چندین وزنه سنگین در بازیگری دارد که با بازی روان و درخور توجه روبرو هستیم و مابقی و حتی گروه فرم خیلی خوب به نظر آمدند و قطعا در شبهای آتی بهتر هم خواهند شد. من در جایگاه نقد نیستم اما به واقع هر کاری ضعف‌هایی دارد که میتوان از منظری نقطه رشد و قوت تیم باشد. من در مورد تئاتر، فیلم و کتاب شعاری دارم که "اگر برایم جذاب باشد در کنار ضعف‌ها دوباره میبینمش". در تایم آخر هفته به همراه چندین نویسنده و کارگردان مجدد به دیدن این اجرا خواهم رفت امید دارم اجرا به بهترین فرمت خودش برسه. احتمالا باز هم خواهم نوشت و در ادامه به همه جنبه‌های قوت و ضعف از دیدگاه یک بیننده علاقمند به آگاهی خواهم پرداخت. برای تیم آرزوی درخشش و بهترین اجراها رو دارم.
جا داره تشکر ویژه داشته باشم از همه دوستانی که با عشق و پشتکار تئاتر رو زنده نگه میدارند. همچنین در ادامه بابت بازی درخشان آقایان علی یعقوبی و محمد نوروزی بسیار خرسند شدم. با اینکه بسیاری از نمایشنامه های ماتئی رو مطالعه کردم اما به جرئت میتونم بگم این نمایشنامه یکی از پیچیده ترین نوشته های ایشون هست. شخصیت پردازی در این نمایش بسیار حائز اهمیت است تا بتوانیم با کاراکترها ارتباط عمیقتری برقرار کنیم. از این جهت بنده بازی این دو بزرگوار رو بیشتر پسندیدم چون شخصیت پردازی ها و بازی هاشون فراتر از تخیل بنده در هنگام خواندن نمایشنامه بود. پیشنهاد میکنم حتما ببینید این نمایش رو و حتما حتما با نوشته های ماتئی آشنایی بیشتری پیدا کنید تا درک بهتر و لذتی بیشتر رو تجربه کنید.
مجید اقبالی، نگار امیری و علی یعقوبی این را دوست دارند
ممنون از حضورتون??? و وقتی که برای نوشتن نظر برای ما گذاشتین
۲۲ مهر ۱۴۰۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید