گل سرخ
گل سرخ
گل سرخ
او مرا برد به باغ گل سرخ
و به گیسو های مضطربم در تاریکی گل سرخی زد
و سر انجام
روی برگ گل سرخی با من خوابید
ای کبوترهای مغلوج
ای درختان بی تجربه یائسه
ای پنجره های کور
زیر قلبم و در اعماق کمرگاهم
کنون گل سرخی دارد میروید
گل سرخی
سرخ
مثل یک پرچم در رستاخیز
آه من آبستن هستم آبستن آبستن
فروغ فرخزاد