در ابتدا از دوستانی که جسارت به خرج میدهند و چنین اجراهایی را پیشنهاد میکنند تشکر میکنم
رویای مردان مضحک که هیچ مضحک نبود و چون پیکره ای سه پاره از تاریخ وجود، هبوط، ازل و عدم انسان گفت، بدن های معلق و شناور در ذهن ما و اثر و همانقدر دور که همانقدر نزدیک. روایتی که از تکرار هذیان وار وسوسه رنج به ستوه آمده امید را فریاد میزند و مخاطبی که از صلیب پایین کشیده میشود و دستهای مهربان دخترکی بر زخم هایش مرهم میگذارد .

امکان این وجود داره که افراد زیادی با کار ارتباط نگیرن اما بدون هیچ قضاوتی اگر خودتان را در اختیار خلوص و محبت این گروه اجرایی بگذارید تماشای این اثر در حالت حداقلی خود تجربه ای دلنشین خواهد بود.