با سلام به گروه تاتر "آوینیون" و خوانندگان،

کار ِ صمیمی و درجه یکی بود.

به نظرم بازی‌ها (به‌خصوص آقایان جوشقانی و عساکره و گودرزی) بی اَدا اُصول و از سر ِ عشق و علاقه به صحنه و اِجرا شکل گرفته، و نمایش تونسته بود ارتباط ِ بی‌واسطه‌ای با مخاطب ایجاد کنه. دست ِ کم برای من این‌طور بود.
به نظرم عدم وجود طراحی صحنه و لباس در این‌کار، نه تنها بد نبود بلکه به فضای رئالیستی ِ نمایش داشت کمک می‌کرد.
خوشحالم این‌کار رو دیدم و راستش بدم نمیاد دوباره هم ببینم. 👊✌️