باستان شناسی که در منطقه ریگ جن مشغول کار بر روی اشیاء باستانی بوده است در اثر انفجاری در اتاقش ناپدید می‌شود. تیمی برای تحقیق این موضوع به منطقه عازم می‌شوند و...
سوای ایده نمایش که ملغمه‌ای است از ژانرهای جنایی، پلیسی، عشقی، ترسناک، سفر در زمان، موضوعات فضایی ، وجود جن ، مسائل سیاسی و ... معبد اقیانوس هم از متن و هم از اجرا ضعیف است.
دیالوگ‌گویی به گونه‌ای آزاردهنده است گویی بازیگر فقط بناست دیالوگ را بیان کند و منتظر پاسخ بازیگر روبرو نمی‌ماند و بازیگران دیالوگهای از پیش نوشته را به صورت هم می‌کوبند. پرسش ها و تکرارهای بی‌جهت یک جمله در گفتگوها جز تطویل نمایش و کلافه کردن تماشاگر نتیجه ای ندارد. هرچند نمایش با سرعت بیان سعی در نگه داشتن ضرباهنگ دارد اما تکرارها و اضافات متن، اجرا را از ریتم می اندازد. به طور مثال تکرار حرفها و جملات بعد از نفهمیدن های قباد و یا سرجوخه سنجری و یا قتل سرهنگ و اساساً وجود خود سرهنگ که همه قابل حذف می باشند. دکورچینی با ادا و اطوار و کشدار را نیز می‌توان به این حذفیات افزود.
دکور تیره و یکدست در سالن بزرگ مولوی هرچند کاربردی است ولی چشم را خسته می کند و نمایش به مدد شوکهای صوتی بلند و ناگهانی بیننده را بیدار نگه می‌دارد و تنها نقطه قوت را می‌توان در طراحی و اجرای لباس (خصوصاً قباد) دید.
هرچند نمایش معبد اقیانوس پتانسیل یک اجرای خوب را داشت ولی جز یک پوسته ای از فیلمهای علمی-تخیلی اثری باقی نمی‌گذارد.