رابطه/ سالن قشقایی/ مرداد ۱۴۰۳
نمایشی روان و منسجم
بیش از هر چیز، چینش ِ طبقات ِ آپارتمانی چند طبقه،
در دکوری ساده اما خلاقانه به چشم میاد.
طراحی کار، ایدهی خیلی جذابی داشت.
نمایشنامه ساده، اما داستانی سرراست و قصهگو داشت، چیزی که بسیاری از نمایشها از آن بیبهرهاند.
کار
... دیدن ادامه ››
ِ تجربی و ایدهدار، که باید تبریک بگم به کارگردان بسیار جوانش که خودش هم در یکی ازنقشها بازی میکرد.
و فکر کنم نویسنده، و کارگردان،
خیلی به کارگردان سینمای کُره، پارکچان ووک ارادت دارند.
چرا که غیر از اسم اوردن ازش در طول اجرا، موسیقی ِ آخر نمایش رو هم اختصاص دادند به یکی از فیلمهای ماندگار ِ پارکچان ووک به اسم اولد بوی (پیر پسر).
درکل و علیرغم ضعفهایی که بهخصوص در بازیها وجود داشت، ارزش یکبار دیدن رو داره
و به نظرم خیلی خوبه که از این کارهای تجربی که انرژی و وقت زیادی براشون گذاشته میشه، حمایت کنیم و بریم ببینیم.
با آرزوی موفقیتهای بیشتر ✌️🌺