شانس با من یار بود که به آخرین اجرای این نمایش رسیدم و برای اولین بار در تماشای یک تاتر به پهنای صورتم اشک ریختم. چقدر خوب بود. چقدر خوب بودید. ما حقیقتا در زبان زندگی می‌کنیم. کاش فرصتی بود و تماشای این اجرا رو به کسانی که قصد مهاجرت دارند، توصیه میکردم.