واقعا دکور و طراحی صحنه در حدی بود که همه راجع بهش میگفتند: «فوق العاده»! توجه به جزئیات و خلاقیت به خرج دادن در انتخاب کوچکترین وسیله روی صحنه باعث شده بود کلی به دل بشینه. هوشمندانه و با ظرافت.

بازی ها خیلی خوب بود. داستان طوری هست که همه همون اولش میتونند حدس بزنند که جریان چیه ولی خب روایتگری درست باعث میشه همراه داستان بشی و در انتها پایان بسیار درست این نمایشنامه هم موجب میشه از این همراهی پشیمون نشید.

تیمی که ملودی آرام نیا و ستاره پسیانی رو داره، همیشه برنده است!

خطاب به بازیگرای این کار و نویسنده و کارگردان: «مرسی که موندین و با ذوق و نبوغ و استعدادتون برای ما کار میسازید و ما کِیف میکنیم! بچه ها شما همه‌تون از من یکی و خیییییلی از تماشاچی‌های کار، جٓوونترید و نمیدونید چقدررررر کِیف کردیم که شماها رو در اول مسیر کاریتون (چون که هنوز خیلی جٓوونید)، تا این اندازه که با استعداد و خوش ذوق و خوش سلیقه هستید، نگاه کردیم! از اصالتِ کار شما هرچی بگم کمه! آفرین! خداوند حافظ شما باشد!»

خطاب به عزیزانی که کار رو ندیدند: «اصلا فکرش رو هم نمی‌تونید بکنید که چه پرفورمنس خوبی رو از دست دادید! خیلی حیف شد! ایشالا دفعه بعد!»

به لحاظ روایت تاریخ، *ممکنه* ایراداتی وارد باشه، من تا لحظه‌ی نگارش این کامنت متوجه موضوعی نشدم.

به لحاظ فنی اما، صدای موزیک, به غایت بی تناسب با صدای اجرای بچه ها بود؛موزیک بسیارررر بلندتر بود! در صورتی که بازیگرا صداشون اونی که باید بود. و چقدر حیف که این مورد رفع نشده بود طی شبهای اجرا!

سمعکی بنده خدا هنوز داره دنبال سرعتی میگرده! 😀💙
من امشب این کار رو دیدم راضی بودم. خسته نباشید میگم به همه‌ی تیم. فقط حیف که سالن۲شهرزاد براش کوچیک بود یه کم از نظر فضا. به نظرم همچین اجراهایی در سالن های بزرگتر بهتر دیده میشه.البته که دور سوم اجراش به این سالن افتاده بود.
یکی از نقاط قوت کار: کاراکترِ چندتا از نقشها به قدری قوی در اومده بود که معلومه حسابی روش فکر شده بود و خود بازیگرها هم معلوم بود براش از جون و دل وقت گذاشته بودند. این خیلی دلچسب کرده بود بازی ها رو. 🎉🙌
🛑فقط نفهمیدم که چرا پاندا آخه؟ پاندا چی بود؟ ماسک پاندا چی بود آخه؟ کی سرش کرد آخرش؟ 🛑