ممنون فرانک خانم عزیز... آخرین کتابی که خواندم

داستانهای کوتاه خوبی بود از این نویسنده خوب ژاپنی

ممنون از انتخاب خوبتون..

ممنونم از همگی!لطف دارید.

فاجعه ای است به مدت 40 دقیقه

من پنج شنبه کار رو رفتم دیدم
1- به نظرم نور پردازی جای کار بیشتری داشت
2- در برخی جاها موسیقی با ریتم کار هماهنگ نبود
ولی بعد از تماشاچی محکوم به اعدام بهترین کاری بود که دیدم
واقعا خسته نباشند

کیانا جان، شما متنی که بهار.م و همچنین من در مورد نمایش نوشتیم را مطالعه کنید لطفاً. در بخش خبر و گفتگو آرشیو شده است.

همان ها که برای همه لبخند دارند...

درود بر شما،
خوش آمدین :)

تقلید اولین گام یک هنرمند در جهت اعتلای هنرش هست. به نظر من تقلید در هنر اصلاً بد نیست البته تا جایی که هنرمند شخصیت هنری مستقلش رو پبدا کنه. این ادامه دادن تقلید تا آخر عمر هنری یک هنرمند هست که میتونه خیلی بد باشه.

به نظرم( بر خلاف نظر منتقد )اصرار کارگردان به طنز گرائی در بطن اثر ، نقطه ضعف کار شده وحتی اگر گنجانیدن طنز و شوخی های کلامی و حرکتی میتوانست به انچه منتقد ادعا مینماید کمک کند، با اجرای نامتناسب وناهماهنگ بهنام تشکر و صالحی از دست رفته. در این اجرا تنها سام کبود وند ،حد متعادل و معقول حرکت در لایه های طنز اثر(و منطبق بر نقش را )رعایت کرده و از افتادن در ورطه اغراق در بیان و فیزیک (همچون دونفر دیگر )رهائی یافته.
در همینجا بگویم بازیهای تلویزیونی بسیاری از بازیگران خوب تئاتری ، بسیار ، بسیار ضعیفتر از اجرا های تئاتری شان میباشد( نمونه های بسیاری را میتوانم بشمارم. از اقایان ... و معجونی و جوزی و عمرانی و همچنین بهنام تشکر - در مقایسه با بازی خوبش در نمایش خدای کشتار و...- و....) که خیلی از اشکالات به ضعف های فیلمنامه( سریال نامه )و کارگردانی و فضای ضبط های سریال باز میگردد.