بهادر آذری فعال هنری

منو تنهایی..!
جوری باهم نان و نمک خورده ایم...

که شرمم می آید...
حرمتش را بشکنم...

خسته شده ام از بس چشم چرخاندم در پی پیدا کردن تو....
تو بگو کدام ایستگاه....؟
کدام خط مرا به تو وصل می کند...؟؟
نامردترینم اگر پیدایت نکنم....

من همون آدم قبلم ... با همون عشق قدیمی
با همون زخمای کهنه ... با همون لحن صمیمی

من همون آدم قبلم ... تو عوض شدی که دیگه
حرفت و دلت یکی نیست ... هر کدوم یه چیزی میگه

از همون روزای اول ... راهمون از هم جدا بود
اون همه دیوونه بازی ... اشتباه بود، اشتباه بود.....
.....

این روز‌ها که پراز خستگیم تئاتر دیدن و تئاتر کارکردن تنها چیزیه که روحمو تازه میکنه...

تویه هفته گذشته دوتا نمایش دیدم که توی تجربه‌های تئاتر دیدنم مطمئنم بین شاهکار‌های که دیدم و می‌بینم هستش... اولیش آرش-ساد کار استاد رحمانیان که جزء شاهکارهای بود که دیدم و نمایش شکلک کار آقای مرادی نازنین و با بازی خیلی خیلی قوی پانته‌آ بهرام که واقعا واقعا فوق‌العاده بود...جواد عزتی هم که مثل همیشه درخشید... و بازهم به دیدن شکلک میرم تا بازی زیبای نوید محمدزاده هم ببینم...شکلک و پیشنهاد میدم ببینید...با اینکه قرررر تو کار زیاده..

این روز‌ها که پراز خستگیم تئاتر دیدن و تئاتر کارکردن تنها چیزیه که روحمو تازه میکنه...

تویه هفته گذشته دوتا نمایش دیدم که توی تجربه‌های تئاتر دیدنم مطمئنم بین شاهکار‌های که دیدم و می‌بینم هستش... اولیش آرش-ساد کار استاد رحمانیان که جزء شاهکارهای بود که دیدم و نمایش شکلک کار آقای مرادی نازنین و با بازی خیلی خیلی قوی پانته‌آ بهرام که واقعا واقعا فوق‌العاده بود...جواد عزتی هم که مثل همیشه درخشید... و بازهم به دیدن شکلک میرم تا بازی زیبای نوید محمدزاده هم ببینم...شکلک و پیشنهاد میدم ببینید...با اینکه قرررر تو کار زیاده..

چای ریختن شبانه
وقتی تو نیستی
فرسایشی‌ترین کار جهان است
مثل این‌که پای پی این ساختمان مستاصل
آهسته آهسته استکان استکان آب بریزم تا سست شود
یا پای این چنار متروکه
آهسته آهسته استکان استکان سم بریزم تا خشک شود

چای ریختن شبانه
آزمون تلخ زنده به گوری
آی عشق، آی عشق
دقیقا مرا تو بی‌سببی هستی

(شبانه بی شاملو - 5)
پوریا عالمی
هیچ

هر بار....
عکسی از تو را....
در رودخانه غرق می کنم....
کمی پایین تر...
جنازه ی عکاسی را از آب بیرون می کشند....
....
حالا این مرد....
غرق شده است....
در میز و صندلی اداره اش.............
..........
........
......
"مهدی اشرفی"

زندگی میگفت از هر چیز مقداری باقی می ماند . . .
دانه های قهوه در شیشه ، چند سیگار در پاکت و کمی درد در آدمی