«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
مرد: همه چیزو ماتریالیستی میبینی، اما درستش اینه که...
زن: این شعارهای چپ مال وقتیه که شکم خودت سیر باشه، اما تو چون نمیتونی شکم خودت و زن و بچهتو سیر کنی چسبیدی به این حرفا
مرد: تو حتا آرمانهای منم مسخره میکنی.
زن: نه آرمانهات خیلی قشنگن، اما از ناچاری و بدبختی انتخابشون کردی.
_ من اعتراف میکنم که گند زدم به زندگییی که تو دوست داشتی داشته باشی، خوبه؟
آقای دکتر، زندگی ما یه تراژدی بود با پایان باز.
متن ایدهی خوبی داشت اما شاید به درستی دراماتورژی نشده بود. گسستهایی از سبک رئال به فانتاسم داشت که قابل تحلیل نبودند. بازیها رو دوست داشتم. مخصوصا بازی جناب شکری . گریم کار رو دوست نداشتم
متن واجد ایدهی جذابی بود. از ایده متن لذت بردم.
بازیها رو دوست داشتم. صحنه ی خالی برام تداعی گر هیچ جریانی نبود، اما با عنصر نور تا حدی تونسته بودن خلا های صحنه رو حفظ کنن. ریتم کار گاهی بشدت افت میکرد.
یک تئاتر حرفهای دیدم. و ضمن خسته نباشید به همه دوستان ، زنده باد. بیش باد.