یک نمایش زیبا که باید برای آن با احترام دست زد. برای حضور حدود هفتاد نفر بازیگر کودک و جوان در کنار چند بازیگر حرفه ای که حدود دو ساعت مخاطب را به وجد می آورد. نمایش را باید به احترام حضور این بچه ها که اثری ایرانی را به زیبایی اجرا می کنند دید. ساده و بدون تکلف و صمیمی. درباره این نمایش فقط می توان حس خوب خودم را به اشتراک بگذارم که دلی و صمیمی دوست داشتم. غرق دنیای این بازیگران کم تجربه شدم که با دل و جان سعی داشتند خوب بازی کنند. کار خانم کاظمی با هدف اجرای یک نمایش ایرانی با بازیگران کم تجربه قابل ستایش است و باید با احترام برای گروه دست زد. در جایی دور از هیاهوی سالن هایی که سعی دارند با موسیقی و شوخی های مستهجن و رقص و آواز و یا چهره های مجازی و ستار ه های بی فروغ دهن پرکن مخاطب را به سالن کشیده و بدون هیچ برداشت و استفاده رها کنند کار این گروه قابل ستایش است. ببینید حتما…….

با خواندن کامنت های نمایش و نظرات تماشاگران به دیدن نمایش رفتم. نمایش خیلی برای من غافلگیرانه بود و دوست داشتم.
شخصیت زن یعنی ثریا به نظرم بهترین بازیگر نمایش هستند. هیچ حرکت اضافه و یا اغراق درکارش نیست. یک زن تنها و عاشق که در برابر مرد خیال باز همچنان عاشقانه زندگی می کند. بهترین بخش نمایش جایی است که ما درباره بچه زن با یک واقعیت تلخ روبرو می شویم. ایمان سلگی و نقشی که دارد خیلی پیچیده است و عالی بازی می کند. این شخصیت نه عاقل است و نه دیوانه. هیچ کار و رفتارش قابل پیش بینی نیست. بازیگر این نقش خیلی خوب این نقش را بازی می کند. نگاه و چشمانش گاهی ما را می ترساند که چقدر زندگی پیچیده است. نقش آقای مجید رحمتی با لباس خاکی و عصبانیت و غم خیلی خوب است. من بازی آقای رحمتی را همیشه دوست دارم. در این نمایش هم با جان و دل بازی می کند. بهترین صحنه نمایش بازی آقای رحمتی با شخصیت زن است. آقای همت هم که واقعا خوب هستند. نقش کوتاهی دارند ولی تصویر زیبایی از این شخصیت می سازند. خیلی بیان خوبی دارند و آهنگ صداشون دلنشین است..
نمایش برای من سوال های زیادی ایجاد کرد. به نظرم اینکه در برابر سختی زندگی پرواز و خیال شکل می گیرد یعنی امید و من حس کسی را داشتم که رنج آدم زمین را شاهد بودم اما با امید و پرواز از سالن بیرون زدم. من دلم میخواد یه پرنده بودم و پرواز می کردم…..
طراحی صحنه عالی است. این روزها همه صحنه ها سرسری و رفع تکلیف شده ولی این کار دکور و صحنه زیبایی دارد که حضور شخصیت ها در آن مثل یه تابلو نقاشی است. کارگردان تصویریازی خیلی خوبی دارد. نمایش حسی دارد که من نمی دونم با چه واژه ای توضیح دهم اما خوب است . نور پردازی و لباس ها با دقت است. موسیقی بخصوص چند صحنه کار عالی است.
نمایش شعرگونه و واقعی که ارزش دیدن دارد. سوال دارد. حرف دارد. شاید تنها نکته ای که دوست نداشتم این بود که در یک جاهایی ... دیدن ادامه ›› برخی دیالوگ ها شعاری می شد و من دوست نداشتم. یک جاهایی هم عالی بود و در ذهن من ماند. شاید خوشبختی ما تو آسمون باشه……
به گروه نمایش تبریک میگم برای اجرای این نمایش ساده و صمیمی