نمی دونم چرا معمولاً نظراتمون یا سراسر تعریف و تمجیده، یا نقد محکم و کوبنده. شایدم هم بد نباشه البته، اما من موافق گرفتن راه میانه هستم، به ویژه در مورد کارهای افراد با ارزش و خوش فکری مثل آقای برهمنی...
از نظر من آلنده نازنین تکرار حرف های دو اثر قبلی نبود و فقط شاید بشه این سه اثر رو یک سه گانه یا شاید با در نظر گرفتن آثار آینده یک چندگانه در نظر گرفت. به گمانم پوستر هم داره به تدریج کامل تر می شه و همین پیام رو به ما می ده.
عده ای معتقدند میزانسن ها کلیشه ای بوده، اما به نظر من واقعاً درست و به جا طراحی شده بودند و من کلی لذت بردم.
گمان می کنم بزرگترین ضربه رو، زمان طولانی به اثر زده بود و یک ساعت اول ارتباط من با صحنه گاهی قطع می شد... و البته باید اذعان کنم طی ساعت دوم کاملاً این موضوع از دلم در اومد.
نمایشنامه فوق العاده فکر شده و هوشمندانه بود و تماشاگر دارای مطالعه و پیش زمینه رو فوق العاده مسحور و محظوظ می کرد.
در مورد بقیه المان ها صحبت خاصی ندارم و در مجموع به نظرم همه چیز ... دیدن ادامه ›› سر جاش بود.
و یک بازخورد حسی: من زیاد به تماشای تئاتر می رم ولی تا به حال سکوتی چنین غلیظ رو در زمان خروج تماشاگران از سالن ندیده بودم (حتی در کارهای قبلی آقای برهمنی). مخاطبین مغروق در فکر و کاملاً متحیر از سالن خارج شدند و کسی نتونست بلافاصله دهان باز کنه و به اطرافیانش حرفی بزنه و این بسیار برای من تاثیرگذار بود. از نگاه منِ تماشاگر این یعنی موفقیت.
دیدن اجرا رو اگر زمان مهلت بده، به تمام مخاطبان و دوستداران واقعی تئاتر توصیه می کنم.