تیوال | shiva azizinejad درباره نمایش تنهایی و تن‌هایی وطن‌هایی: ساحت متن و ایده ی اصلی، بی نهایت ژرف،انسانی، لطیف و تأثربرانگیز بود؛ خ

SB > com/org | (HTTPS) localhost : 11:15:03

تئاتر

نقد کاربران

خریدار

shiva azizinejad (ginkgogingko) درباره نمایش تنهایی و تن‌هایی وطن‌هایی i

ساحت متن و ایده ی اصلی، بی نهایت ژرف،انسانی، لطیف و تأثربرانگیز بود؛ خصوصا در این مقطع زمانی که خاورمیانه به خون کشیده شده... من باب هم حسی نمایش به هدفش میرسه و بسیار هم موفقه. دیالوگ ها، فوق العاده ظریف و دقیق و فکر شده کنار هم چیده شده‌ن. و بازی آتنا اسدی معرکه ست! اما باگ های اجرا و کارگردانی، شوربختانه زیاده و در این ساحت مدام مخاطب رو دلسرد می‌کنه. این ایده ی ارتباط گرفتن و یا به اشتراک گذاشتن نمایش با مخاطب اصلا در نمیاد ! خوب یا بد، سجاد افشاریان عزیز، به کراش لاو قاطبه ی جماعت نوجوان تبدیل شده، و این باعث شده اجرای همچین ایده ای دست انداز های زیادی داشته باشه! کسی که در حین اجرا کنار من نشسته بود یک دختر نوجوان بود که وقتی افشاریان دیالوگ ها رو خیرات میکرد یا از مردم سئوالاتی میپرسید، دختر بال بال میزد که افشاریان بیاد سمتش! جدا مهوع بود! چیزی شبیه کنسرت ماکان بند! یا سئوالاتی که پرسیده میشد خیلی ها رو معذب میکرد برای جواب دادن! این رو به عین، از گروهی از مخاطبان تو محوطه شنیدم! یا اینکه جواب های برخی به شدت بی ربط و فکر نشده بود و در نتیجه باعث سکته در اجرا و دور شدن از متن نمایش میشد. بعضی ها خیلی طولانی جواب میدن، انگار دوست دارن بخشی از نمایش باشن و خب شدنی نیست! مورد ابزود دیگه این بود که افشاریان از من پرسید ساز میزنی، خواستم جواب کوتاهی بدم، خانم پشت سرم فریاد زد بله میزنم!! البته آکاردئون خیر! با خودش فکر کرد الان افشاریان ازش میخواد بیاد ساز بزنه ؟!!! مع لأسف! ایده ای ناب، زیبا و لطیف و به غایت انسانی، قربانی این ایده ی اجرایی عقیم شده...

امیرمسعود فدائی، رضا توکلی، Paria_brh، stanco، میثم محمدی، بهاره مکرم، سپهر و علی خودآموز این را خواندند
نوید عسکری فراهانی و سالار بالاجو این را دوست دارند

سجاد افشاریان (sajadafsharian)

سلام در شروع نوشته نوشتین که ساحت متن و ایده اصلى بسیار تاثیر گذار بود ؛ خب شما این تاثیر گذارى رو بر اساس خوانش روى کاغذ که به دست نیاوردین ، طبیعتا متاثر از اجرایى که دیدین و تاثیرى که روى شما گذاشته حتى ممکنه در پایان اجرا چشم هاى شما رو نمناک کرده باشه و ذهنتون رو درگیر ….
اینکه بعضى ها جواب فکر نشده میدن یا جواب طولانى نسبت به هر اجرا و هر تماشاگر فرق مى کنه و خب این طبیعیه و این که در اومده یا در نیومده منظورتون رو نمى فهمم چون چیزى قرار نیست در بیاد ، یک کودک هشت ساله در اجرا مى گه بهشت و دیگرى زنى هشتاد ساله در جواب مى خنند و یک سفیر در مورد کشور خودش مى گوید زیبایی. بى انتها و بیشمار تصویر که یکى از یکى سیاه تر است گفته مى شود گاهى مى گویند مادر ، گاهى زندان ، گاهى رنج ووووو بنابر این خواستم بدونین اتفاقا چیزى قرار نیست در بیاد چون میزانسنى نیست ، همین که مخاطب بعد از اجرا به تصویرش از کشورى که سال ها درش زندگى کرده فکر کنه و به اون هایى که باعث اون تصویر شدن و به کارهایى که براى زیباتر شدن اون تصویر مى تونه بکنه فکر کنه اجرا تاثیر مهمش رو ... دیدن ادامه ›› گذاشته ….
خوشحالم که مورد مهر انسان هاى بیشمارى از کودک و نوجوان و جوان و سالگشته و سالخورده میشم و تمامشون رو با قلبم دوست دارم
اینکه صرفا سعى کنیم با کلماتى مثل مهوع و ماکان بند و باگ و عقیم خودمون رو منتقد و آگاه و کارشناس جلوه بدیم اصلا جالب نیست و به همون اندازه وقتى تخصص نداریم مهوع ؛ من شخصا وقتى به تماشاى اثرى مى شینم از ابتدا تلاش مى کنم یک مخاطب باشم و یک انسان و ببینم چه تاثیراتى روى ذهن و روح و روان و کِیف کردنم در زندگى میزاره … اینکه یک لحظه فرد پشت سر شما ذوق داشت و احساس کرد که من از ایشون سوال پرسیدم انقدر جهان ذهنى شما رو به هم ریخت هم طبیعتا نباید اینطورى باشه … انسان ها مهمن براى من ، همونقدر که سازدهنى زدن یک مرد سى و چند ساله یا یک دختر هشت ساله ….

دوست‌دارم

پاسخ

دیدن ۳ نظر میانی

خریدار

shiva azizinejad (ginkgogingko)

سجاد افشاریان

سلام در شروع نوشته نوشتین که ساحت متن و ایده اصلى بسیار تاثیر گذار بود ؛ خب شما این تاثیر گذارى رو بر اساس خوانش روى کاغذ که به دست نیاوردین ، طبیعتا متاثر از اجرایى که دیدین و تاثیرى که روى ...

ممنون از پاسخ گویی شما جناب افشاریان... به جرأت میگم من از معدود افرادی بودم که در تمام طول اجرا، از اولین جمله ای که با صدای شما شنیدم گریه کردم تا لحظه ی خروج. حتی بیرون در محوطه هم داشتم گریه میکردم. متن نمایش فوق العاده بود. من اول هم با همین جملات شروع کردم که بدونید اثر خیلی هم ارزشمند بوده و دوستش داشتم! برام عجیبه که فکر میکنید قصد تخریب داشتم چون اصلا اینطور نبوده و اگر چنین برداشتی به وجود اومده عذر میخوام. اما کمی هم به مخاطبتون حق بدید! من ترجیح میدادم غرق غصه و فضا باشم نه اضطراب و التهاب اطرافیان. شاید برای شما به عنوان کسی که در مرکز توجه مخاطبین هستید کاملا عادی و حتی دلچسب باشه! اما اینکه شخصی که کنار من نشسته مدام در عطش دیده شدن باشه و من این بی قراری رو حس کنم، و از اتمسفر بی نظیری که نمایش ایجاد کرده مدام دور بشم، خوشایند نیست. من حتی از گروهی از تماشاگران در فضای پارک شنیدم که میگفتن حین اجرا معذب بودن که مبادا سئوالی ازشون بشه و هول بشن و جواب درخوری ندن! خب این ها بازخورد افرادی هست که مخاطب این نمایش بودن؛ در نظرات باقی دوستان هم به کرات در همین تیوال اشاره شده. بحث تخریب و عبارات این چنینی هم کاملا تهی از معناست چون تنها ایرادی که من وارد دونستم این ایده اجرایی بود که به قول شما اصلا نیازی به درومدن یا درنیومدن نداره... در نهایت شما خالق اثر هستید و خودتون تصمیم گیرنده. اما من مخاطب هم سهم خودم رو در فرآیند خلق دارم...

دوست‌دارم

پاسخ

خریدار

shiva azizinejad (ginkgogingko)

رعنا وثوق

درود خانم عزیز نژاد نقد با تخریب و توهین فرق میکند. حتی نقدی که بخواهد تخریب کند هم با ادبیات بهتر و مناسبتر قطعاً تاثیر بیشتری دارد. بگذارید از بعدی دیگر به مقوله مخاطبان تئاترهای آقای ...

عذرخواهم اگر ادبیات مناسبی نداشتم... اما مطمئنا متوجه نکته ی مورد نظر من شدید و توضیح واضحات هست اگر بخوام باز تکرار کنم. مخاطب حق داره هر احساسی، تأکید میکنم هر احساسی به آنچه پیش روش هست داشته باشه، اما آیا حق داره با این هیجانات ذهن بقیه رو مشوش کنه؟ آیا حق داره مدام کنار گوش من حرف بزنه و زمزمه کنه؟!!! مگر نه اینکه همین جا در تیوال صدها کامنت وجود داره در نقد فضای سالن ها ؟ افرادی که با هم حرف میزنند، خوراکی می‌خورند و عکس می‌گیرند و عکاسانی که مزاحم تماشای نمایش اند و از تماشاچیان خارج از ظرفیت هم که بهتره چیزی نگم! آقای افشاریان میفرمایند که از این بروز و ظهور ها لذت میبرند خیلی هم عالی ! اما از من مخاطب توقع نداشته باشند که با این هیجان زدگی ها همراه بشم ! مگر میشه احساسات افراد انسان برای کسی که به سالن نمایش اومده بی اهمیت باشه؟! مگر من طرفدار هنر و انسان نیستم که به سالن میام؟! اما از نظر من هر ابرازی جای خودش رو داره!!!!!! مقوله ی ارزشمند بودن آثار آقای افشاریان و به طور کلی همه ی دوستان این عرصه ی مهجور هنری هم که بر کسی پوشیده نیست ...

دوست‌دارم

پاسخ

سجاد افشاریان (sajadafsharian)

shiva azizinejad

ارادت قطعا که براى من رشد و آگاهى جمعى مهمه و به خاطر این مهم تمامى نظرات رو مى خونم ، اتفاقا با توجه به نشلنى که دادین چهره شما حین اجرا کاملا یادمه و وقتى با اثرى ارتباط عمیقى گرفتین که شاهدش بودم ، خوندن اون جملات خیلى دور از انصاف و حتى نگاه شبه نقد بود … الان در توضیحاتتون که نظر شماست هیچ اثر و رد و یا توضیحی از جملاتى که نوشتین نیست …مثلا مى نویسین باگ هاى کارگردانى و اجرا شوربختانه زیاده و در ادامه هیچ نشانه یا توضیحى از این نوشته نیست جز اینکه انرژى تماشاگران کناریتون رو در حین اجرا به خاطر علاقمندى به مشارکت دوست نداشتین … بنابر این وظیفه دونستم که براتون بنویسم که شاید در مواجه با دیگر نمایش ها بتونید با تمرکز و دقت بیشتر کِیف دو چندانى ببرین ، فارغ از جهان بیرون نمایش …
ارادت بهترین ها پیش روتون باشه همیشه

دوست‌دارم

پاسخ

خریدار

shiva azizinejad (ginkgogingko)

سجاد افشاریان

ممنون از وقتی که گذاشتید... و اینکه دقیقا به همین دلیل که به شدت درگیر نمایش و احساس جاری در اون بودم، رفتار های اطرافیان اذیتم میکرد. دلم نمی‌خواست ناگهان از اون فضای عمیق پر حس خارج بشم.
و اینکه سایه شما و باقی دلسوزان تئاتر، مستدام ...

دوست‌دارم

پاسخ

نظردهی

برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

بخشی از آمار تیوال