امیررضا عبادتی فرد فعال هنری

سلام و عرض ادب
نمایش متوسطی بود
بازی ها: به جز یکی دو نفر دیگر بازیگران بازی خوبی نداشتن و صرفا فقط دیالوگ میگفتند.
طراحی صحنه:خوب بود.
گریم: متوسط بود.
نور پردازی :متوسط بود.
موسیقی:متوسط بود.
در کل نمایش خیلی جذابی نبود امیدوارم با تمرین بیشتر بهتر روی صحنه ظاهر بشوند.

سلام و عرض ادب
نمایش نسبتا خوبی بود اما ریتم نسبتا کندی داشت و زمان طولانی که برای تماشاچی کمی خسته کننده میشد البته راحت نبودن صندلی ها و فاصله آن ها هم بر خستگی تماشاچی تاثیر گذار بود که این ایراد بر تماشاخانه وارده نه بر گروه نمایش، بازی بازیگران میتونست بهتر باشه ولی در مجموع خوب بودند مخصوصا بازیگر نقش مادر که به خوبی ایفای نقش کردن و بازی درخشانشون در اوج داستان (یعنی قسمتی که متوجه میشه پسر خودشو کشته) کاملا به چشم میومد بنظرم نقطه ی عطف کار همین قسمت از نمایش بود،یکی از نکات مثبت این نمایش طراحی گریم و طراحی صحنه بود: طراحی گریم واقعا خوب بود در نقش دختر گریم جوری بود که کاملا منفی بودن نقش مشخص بود؛ گریم بازیگر نقش پسر هم خوب بود و جوری نبود که تفاوت سنی مادر و پسر کم بشه و این نسبت زیر سوال بره و گریم دیگر بازیگر ها هم نسبت به نقششون خوب و مناسب بود،طراحی دکور هم خوب و باور پذیر بود ولی با توجه به این که مسافر خونه قدیمی هستش بهتر بود از مبل راحتی استفاده نمیکردند،نور پردازی نسبتا خوب بود ولی میتونست بهتر باشه، موسیقی کار تاثیر خوبی در نمایش داشت.
در نهایت باید از تمامی گروه های نمایش که در این شرایط سخت با رعایت نکات بهداشتی سعی بر زنده نگه داشتن تئاتر دارند باید قدر دانی کرد.
خسته نباشید دوستان
خداقوت.

من گفتم گریه دو نقطه داره
تو گفتی سه نقطه...
هر دومون راست می‌گفتیم...
من گریه ی تو رو می‌دیدم تو اشک های منو...
؛