خوب کردی
عمرو پررو میشد???

آره میدونم، تازه حسن سایت های فروش اینه ک دیگه هر ساعتی از شبانه روز میتونی خرید کنی و انتخاب صندلی هم با خودته.
ولی واقعن دلم نمیخاد از تیوال و امثالش خرید کنم. موندم چه کنم. برای تاتر کودک توی کانون میدونم که میشه با تلفن یا واتس اپ بلیت گرفت، ولی بلیت های خودمو نمیدونم چه کنم

وقتی رقیبی نداشته باشی دور برمی داری ?‍♂️

پستم در مورد او و دوستاش هاید شد

اونجا چیز دیگه ای در جوابت نوشته بودم ( نوشتم کاملا حق با شماست )


ولی راستش رو بگم
من نرفته بودم اعتراض کنم حتی اگر بدترین اتقاقات می افتاد
یه زمانی اعتراض می کردم ولی دلسرد شدم
تصمیم گرفتم اجراهای کمتری ببینم و شهرزاد و مهرگان و مشایخی تا جایی که می شه نرم

میدونی؟ یه ذره نمیدونم چی بگم. پس‌سعی میکنم هر چی با خوندن ت به ذهنم رسیده رو بگم:
اول و مهم تر از همه اینکه تیوال چقدر داره از اصول انسانی دور و دورتر میشه و کم کم دارم راجع به دی اکتیو کردنش جدی میشم، پس امشب که یه آی دی با اسم فرانسوی و به ظاهر فیک به پیج اینستات ریکوئست داد، لطف کن و بپذیرش? چون رلستش من شخصن دوست دارم از دور باهات در تماس باشم.

به نظرم سرخورده شدن از اعتراض دست‌کم تو این مملکت نشانه ی پختگیه. اگر با یه سری چیزای دیگه همراه باشه. مثلن با همین اجتناب از محرک ها. پس دمت گرم و سرت خوش باد.

دارم فکر میکنم چرا احساس کردی‌ زیر اون پست نیاز داری با عبارت قالبیِ «حق با شماست» راه گفتگو رو ببندی?. به جوابی نرسیدم ولی اون جواب رو ندیدم و خیلی ازت ممنونم که صادقی?

راستش اون لحظه حوصله جواب دادن نداشتم و سریع یه چیزی نوشتم ( یه جوری خواستم فرار کنم )
و یک ساعت بعد تر این شعر حسین جنتی رو زیر همون پست خطاب به خودم نوشتم

بار سنگین، ماه پنهان، اسبِ لاغر نابلد
ره خطا بود و علامت گنگ و رهبر نابلد!

مُشت‌هامان را گره کردیم اما ای دریغ
مشتی از ما سست‌پیمان، مشتِ دیگر نابلد!

#حسین_جنتی

وسط این دردها و دعواها یاد یابوی خودم افتادم
باید بپرسم؛
این شعرها را از کجا می آوری سپهر جان؟ معدنی کشف کردی که نمیگویی؟ آخر اینهمه شعر درست و بجا برای هر مسئله ای؟
تا باحال اینقدر به کسی حسودی نکرده بودم(رشک بجای حسودی ادیبانه تر است اما حس حسودی را نمیرساند)
باش همیشه همینگونه باش که از تیوال و تاترهایش به اشعار تو نزدیکترم و به خواندنش دلخوشتر از تو بیش از تیوال آموخته ام سپهر عزیز