سلام به همه دوستان تیوالی و مخصوصا گروه همیاری عزیز
بعد از مدت ها به تیوال سر زدم. همچنان یکی از بهترین مرجع ها برای اطلاع از نمایش هاست.
خسته نباشید به همه عوامل :)

دیدن این نمایش به عنوان آخرین کاری که قبل از جشنواره دیدم خیلی خیلی خیلی بهم چسبید. خیلی. واقعا عالی بود. خوشحالم که این نمایش رو از دست ندادم. :) یه خسته نباشید جانانه به همه گروه.

سلام تیوال جشنواره تئاتر فجر. خوبی؟
ولی چه کمرنگ...آخه چرا؟ کاش یه خلاصه ای از تئاترهای خارجی...یا یه پیشینه ای از کارگرداناش...یا هر نوع اطلاعات دیگه ای که مفید باشه در مورد نمایش ها داده میشد. مثل سال های قبل...حداقل راجع به تئاترهای خارجی...
الان این تئاترهای خارجی شده هندونه سر بسته...
من به صورت کاملا شانسی و فقط از روی اسم کشورها دو تا کار ایتالیا ...کار استرالیا و کار کره جنوبی رو رزرو کردم.
کار لبنان...ارمنستان... آذربایجان...مجارستان و یه کار مشترک ایران و سوئیس رو رزرو نکردم چون هیچ اطلاعاتی درباره شون ندارم. ...

سپاس.

عزیزم شما که اجرای 17:30 رو کنسل میکنی یه اطلاع قبلی بده. خیلی ممنونم که واسه وقت دیگران ارزش قائل هستی. مرسی. آفرین.
متاسفم.

جمعه گذشته این نمایش رو دیدم. عالی بود.
فقط ای کاش به موسیقی این کار اهمیت بیشتری داده میشد.
صدای سوت قطار که با دهان زده میشد خیلی مصنوعی بود.
به نظرم تو موسیقی این نمایش جای فلوت خالیه.

اما این نمایش رو نباید از دست داد.
یکی از بهترین های سالن اصلی که تا الآن دیدم.

امروز باز هم یه کارِ خوب دیگه تو تالار مولوی دیدم.

"زمستان"

شهروز دل افکار نشون داد که تندیس بازیگری مرد جشنواره دانشجویی رو به حق دریافت کرده.
آفرین و خسته نباشید به کل گروه.

پیشنهاد می کنم حتما این کارو تماشا کنید.

امیدوارم فردا شب هم از تماشای "برهان" به همین اندازه لذت ببرم. :)

و چه تأتر خوبیه این پچ‌پچه‌های پشت خط نبرد ... پر از حرف... بدون پیچیدگی های تأترهای به اصطلاح فلسفی و روشنفکرانه و ظاهرا هنری که هیچ کس از پیام تأتر سر در نمیاره جز ( شاید) خود نویسنده و (شاید) خود کارگردان.
یه متن خوب...
و چه بازی های خوبی...
و نورپردازی هنرمندانه....
و چه پیامی...
آفرین و ... دیدن ادامه ›› خسته نباشید.

و البته بی نقص هم نبود... در بخش هایی از نمایش صدای بازیگرها (مخصوصا در ابتدای نمایش) به زحمت شنیده می شد...


بعد از مدت ها یه نمایشِ طولانیِ خوب دیدم که نه تنها بعد از بیشتر از دو ساعت نشستن روی صندلی خسته نشدم بلکه انرژی گرفتم زیاد :)

یک پیشنهاد:

"کمدی وحشت سه‌شنبه ۱۶بهمن ساعت ۱۲:۱۸ بامداد"

برای شاد شدن و نیز تفکر کردن و همچنین لذت از بازی های خوب و قوی.

از ما گفتن بود.

با تشکر از توضیحات خانم نازنین یاری اما همچنان سوال من بی پاسخ ماند.
به عنوان یک تماشاچی عام حداقل(به صورت خیلی خیلی ساده شده) این را میدانم که یک تأتر یا نمایش متشکل شده از عوامل مختلفی مثل: نمایشنامه، کارگردان، بازیگر(بیان و بدن)، موسیقی، صحنه، لباس، نور، گریم، وسایل صحنه و...
استفاده از بدن بازیگر، صحنه، لباس، نور، گریم، وسایل صحنه در "دکلره" به همان گونه بود که در نمایشنامه خوانی ها شاهد هستیم و چه بسا در بعضی از نمایشنامه خوانی ها شاهد این هستیم که از این عوامل بسیار مناسبتر از آنچه در "دکلره" دیدیم، بهره می برند. گاهی بعضی نمایشنامه خوانی ها به گونه ای اجرا میشوند که تا مرز "اجرا" هم پیش می روند اما با این حال هنوز هم یک "نمایشنامه خوانی" تلقی میشوند. هرچند تعریف مشخص وجامعی از نمایشنامه خوانی وجود ندارد اما یکی از تعاریفی که برای نمایشنامه خوانی وجود دارد این است که(به نقل از علی قبچاق شاهی- کارشناس ارشد تاتر):
"نمایشنامه خوانی در رایجترین شکل خود شیوه ایست در خوانش متن توسط نقش خوانها به این صورت که چند نفر نشسته در پشت میزی _ شاید نشسته بر زمین _ و از روی متنهای گرفته شده در دست اقدام به خواندن دیالوگهای نمایشنامه میکنند."
حالا به من حق می دید که بپرسم: چه فرقی بین اجرای "دکلره" و یک نمایشنامه خوانی وجود دارد؟
و سوال دیگه اینکه:
شما در کدام نمایش دیدید که بازیگران از روی متن های گرفته شده در دستشان دیالوگ ها را بخوانند؟

به به مبارکه.
من امروز مطلع شدم که تیوال راه اندازی شده.
خیلی هم خوب.
موفق ترین باشید.

از: علی

یک دیالوگ زیبا:

آقای مجری: واسه چی در ُ باز گذاشتی؟

فامیل دور: واسه بهار. از در بسته دزد رد می‌شه ولی از در باز رد نمی‌شه. وقتی یه در ُ باز بذاری که دزد نمیاد توش. فکر می‌کنه یکی هست که در ُباز گذاشتی دیگه. ولی وقتی در بسته باشه، فکر می‌کنه کسی نیست ُ یه عالمه چیز خوب اون ‌تو هست ُ می‌ره سراغ‌شون دیگه. در باز ُ کسی نمی‌زنه. ولی در بسته رو همه می‌زنند. خود شما به خاطر این‌که بدونی توی این پسته دربسته چیه، می‌شکنیدش. شکسته می‌شه اون در. دل آدم هم مثل همین پسته می‌مونه. یه سری از دل‌ها درشون بازه. می‌فهمی تو دلش چیه. ولی یه سری از دل‌ها هست که درش بسته ‌اس. این‌قدر بسته نگهش می‌دارند که بالاخره یه روز مجبور می‌شند بشکنند و همه‌چی خراب می‌شه.

آقای مجری: در دل آدم چه‌جوری باز می‌شه؟
فامیل دور: در دل آدم با درد دله که باز می‌شه .

از: برنامه نوروزی کلاه قرمزی

مستند باد صبا

مدت زمان فیلم :۷۰ دقیفه

کارگردان:آلبرت لاموریس سال ۱۹۷۸

فیلمی فرانسوی درباره ایران قدیم ! از دستش ندید.

فیلم باد صبا اثری از آلبرت لاموریس کارگردان و مستند ساز فرانسوی می باشد که در اواخر دهه ۴۰ شمسی به سفارش وزارت فرهنگ و هنر وقت تهیه ... دیدن ادامه ›› گردید.آلبرت لاموریس فیلم باد صبا که یکی از زیباترین و ارزشمندترین فیلم های مستند با موضوع ایران می باشد تاکنون چند بار از تلویزیون ایران در سالهای اخیر پخش گردیده است. فیلم که تماماً از هلیکوپتر فیلمبرداری شده است روایت یک باد (باد صبا) می باشد که اقدام به گشتن در ایران می کند تا دلنشین ترین مکان را برای زندگی پیدا کند. و این حکایت دلنشین، بیننده را به سفری رویایی به سراسر ایران میبرد و بدین ترتیب به اثری به یاد ماندی و البته اثری با ارزش از لحاظ ثبت بسیاری از آثار باستانی و تاریخی ایران (که اکنون تخریب و یا دچار تغییرات شدیدی گردیده است) تبدیل شده است.

این فیلم در سال ۱۹۷۹ کاندیدای اسکار بهترین فیلم مستند گردید.

کارگردان فیلم به تقاضای وزارت فرهنگ و هنر وقت مبنی بر اضافه کردن نماهایی از ایران صنعتی بار دیگر به ایران برگشت و این بار در یک حادثه تلخ به همراه فیلمبردارش هنگام گرفتن نمایی از سد کرج به علت نقص فنی هلیکوپتر به داخل سد کرج سقوط کرده و جان خود را از دست دادند.
از نکات بارز فیلم، انتخاب موسیقی بسیار مناسب آن می باشد. موسیقی فیلم اثری است ازاستاد حسین دهلوی که با انتخاب بسیار زیرکانه و استادانه موسیقی دستگاهی و مقامی ایران و نیز اسفاده از ریتم های بسیار متنوع والبته متناسب با صحنه های فیلم، کمک بسیاری در دلنشین تر و زیباتر کردن اثر داشته است. شناخت درست از حال و هوای مناطق مختلف ایران و موسیقی هر منطقه باعث گردید تا موسیقی فیلم از نقاط قوت و جزء لاینفک فیلم گردد.

لینک دانلود: http://ubu.artmob.ca/video/flash/bidoun/Lamorisse_Albert_Baadeh%20Sabah_Farsi_1970.flv
حجم: بیش از 300 مگابایت

یه ملوان هرگز نمی پرسه دشمن چند نفره؟ بلکه می پرسه دشمن کجاست؟...
...ما می تونستیم پیروز بشیم اگه دشمنو پیدا می کردیم.


از: چی شد که من مار خوردم؟! (گلبرگ ابوترابیان)