بعد از دیدن این اجرا چیزهایی در سرم گذشت؛ این که چگونه است که بازی اعجاب آور، متن شگفت انگیز جناب بیضایی، بیان و حرکت و انتقال مفاهیم کاملا حرفه ای بازیگران، اجرای بی گره و پر تسلط، انتخاب و پیاده سازی تخصصی موزیک و افکت... در ساعت 10 و کمی بعدتر از ده شب، پس از اینکه کار دیگری با اکره تمام می شود در سالن کوچک مهرگان و فقط برای پانزده روز ؟!!!! اینجا چطور سرزمینی است ؟ ما چطور مردمانی؟
درود بر بازیگران خوب و مسلط، کارگردانی خوب و همه چیزی هایی که مرا برای نزدیک به دو ساعت مبهوت نمود.
و صد افسوس که... اینگونه است که ایران زمین از پا در می آید...

دیشب خنکا را دیدم ، همیشه اینطوری هست که ساعتها بعد از دیدن یک کار خوب از فضا و حس نمایش خارج نمی شوم برای همین هم عمده کارهای اجرای آخر وقت را می بینم که بعد از آن کسی بر ساکت شدن و خیره ماندنم به یک نقطه و این قبیل آشفتگی ها بر من خرده نگیرد و رویِ ساعتها به مسیر شب و تنهایی باشد.
اما زیاد پیش نمی آید که روز بعد، توی پیاده راه، پشت چراغ قرمز، توی پارکینگ، پشت میز کار و رودر روی ساعت نه صبح روز بعد هم اینطور ساکت بمانم در فضای نمایش خوبی که دیده ام.
خنکای ختم کلام خوب بود، بازی های یکنواخت و تمام عیار، متن یکدست و پالایش شده، موضوع نزدیک و نزدیک خیلی نزدیک . ای کاش اهل تاتر فرصت کوتاه باقی مانده از اینهمه خنکا و اینهمه سکوت را ازدست ندهند خصوصاً اگر اهل دل هستند اهل دل و اهل انسان
سپاس از شما دوستان که هنر را دراین روزها عجیب، دقیق و حرفه ای می شناسید.

هماهنگی در محتوی و روانی در بازی و انتقال جریان داستان، ترکیبی از خنده و سکوت و خلاصه اینکه از این روایی و روانی غافلگیر شدم ، باز هم به تماشای این کار می نشینم امیدوارم اهل هنر دقیق و درست تاتر فرصت را از دست ندهند
دروود بر شما هنرمندان تاتر درست