دیشب این نمایش رو تماشا کردم. در ابتدا خسته نباشید میگم به گروه اجرایی و ...
بیش از هر چیز بازی بعضی بازیگران این نمایش از جمله خانم آرزو نبوت عزیز و آقای صادق ملک نازنین توجه ام را جلب کرد. بازی دقیق، موجز و حساب شده و استفاده درست از ژست و امکانات بدنی در راستای ارائه شخصیت، که نشان از آگاهی و توانایی و تسلط این عزیزان و کارگردان محترم نمایش می باشد. به امید موفقیت های بعدی...

یادداشتی بر نمایش استیو جابز
از نکات مهم این نمایش می توان به دراماتیزه بودنش اشاره کرد . نمایشی که با استفاده از تصویر سازی ، حرکت، ریتم، صدا و موسیقی درست و بجا تمامی قصه و احساسات را به شکل نمایشی انتقال می دهد .
در این نمایش تخیل جایگاه ویژه می یابد که در کنار بازی بسیار قدرتمند فرزین محدث و جزئیاتی که در طراحی این نمایش در زمینه های لباس، موسیقی، صدا و ... وجود دارند ، جملگی لذت تماشای یک نمایش را برای مخاطب ایجاد می کند .
حرکت و فرم در این نمایش خودنمایی می کند و پیوسته تصاویری را ایجاد می کند که دارای ارزش تصویری هستند و از الگوی ریتمی مناسبی تبعیت می کنند به طوری که در تمام مدت مخاطب حظ بصری لازم را میبرد .
استفاده کارگردان از نقاط مختلف قوی و ضعیف صحنه و استفاده از مسیر های موازی و عمودی و مورب ، همگی به ارزش بصری نمایش می افزاید و قطعا فرزین محدث با توانایی اش در ایفای ده نقش متفاوت تاثیر بسزایی در کیفیت این اثر نمایشی گذاشته است .
و اما گروتسک ، به عنوان بستری که نمایش در آن شکل می گیرد .
گروتسک اساسا باید شرایطی را برای مخاطب ایجاد کند که تحمل آن دشوار باشد و مخاطب ... دیدن ادامه ›› تلاش کند که از آن احساس ناخوشایندی که در او بیدار شده فرار کند . قصد گروتسک معمولا هجو کردن است و در واقع امر خنده دار و چیزی ناهمساز با امر خنده دار را هم زمان در خود جمع کرده است . خصلت اصلی گروتسک برخاسته از تضاد و ناسازگاری فرم و محتواست که هم مضحک است و هم وحشت زا و پایدارترین مشخصه گروتسک کمیک و وحشت زا بودن است و همچنین اغراق و زیاده روی که در بخش هایی از نمایش استیو جابز بستر گروتسک به درستی جریان دارد خصوصا لباس ، نور و بازی کاریکاتور گونه فرزین محدث به لحاظ اغراق مضحک در ویژه گی های هر ده شخصیت نمایش که علاوه بر بامزه بودن مایه ی اشمئزاز یا ترس هم می شود و همچنین در مخاطب حس ناهمگونی ، اعوجاج و اغراق را از طریق خطوط بدن ، میمیک ، صدا و... ایجاد می کند .
و در بخش های دیگر نمایش بستر گروتسک حفظ نمی شود و عقیم می ماند و آن ضربه ناگهانی را وارد نمی کند .
به امید موفقیت های بعدی...
شادی اسدپور

یادداشتی بر نمایش صد در صد :
فضا :
در این نمایش، فضا به درستی خلق شده است و در آن رویداد دراماتیک شکل می گیرد و با ارتباط با مخاطب به معنا می رسد . این فضا ، هم در نوع فیزیکی که شامل دکور و لباس و گریم است در خدمت نمایش است و هم در نوع احساسی . در فضای فیزیکی اش از همان ابتدا برایمان سوالاتی را ایجاد میکند در مورد اینکه اینجا کجاست؟ با چه شخصیت هایی روبه رو هستیم و قرار است چه اتفاقی بیوفتد ؟
که ما را مشتاق میکنند تا حواسمان را به نمایش جمع کنیم .
دیوار عظیم و سخت، صندلی فلزی، میز، پنجره ها، عروسک دلقک، نیم تنه ، کف صحنه و... همه و همه در انتقال معنا و شناخت و ایجاد ارتباط به درستی کارشان را انجام می دهند و در راستای مفاهیم اثر هستند .
فضا در نوع احساسی اش نیز با نور، صدا، رنگ و بافت تاثیر عاطفی خودش را باز هم در انتقال معنا میگذارد و موفق است زیرا مخاطب را به ادراک ... دیدن ادامه ›› می رساند .
نشانه ها :
در این اجرا ، نشانه ها جایگاه ویژه ای دارند . نشانه هایی که در طراحی صحنه، صداها، رنگ ها، بافت و حتی میزانسن وجود دارند و از همان ابتدا مخاطب را به وادی کشف وشهود می کشانند و بعد از آن ادراک حاصل بسیار لذت بخش می شود . این نشانه ها در ساحت های ارجاعی، عاطفی، فراکلامی، و بافت صوتی به درستی به کار گرفته شده اند و در انتقال معنا درست عمل می کنند .
موسیقی :
در این نمایش موسیقی هم به شکل تماتیک و هم دراماتیک جریان دارد. در خیلی جاها، متوجه موسیقی نمی شویم ولی حضور دارد و حس های ما را تقویت می کند و در جاهای دیگر ، موسیقی روایتگر است و حتی میتوان ادعا کرد که کاراکتر می شود . ولی سوالی که برایمان باقی مانده این است که منبع این موسیقی کجاست ؟ آیا با توجه به سبک اجرا بهتر نبود منبعی برایش مشخص می شد؟
کارگردانی :
همه موارد فوق الذکر مربوط به حیطه کارگردانی می شود و این نتیجه به دست می آید که کارگردان و طراحان به درستی و هوشمندی و فکر ، کارشان را انجام داده اند . کارگردان در هدایت بازیگر نیز موفق بوده خصوصا در مورد خانم پسیانی ولی نه به اندازه خلق فضا و البته که توانایی خانم پسیانی هم در ایفای چنین نقش پر فراز و نشیبی قابل ستایش است .
به امید موفقیت های بعدی...