بازگشت بازیگران فهرست به تالار حافظ با ازدواجهاى مُرده

تنها ٨ اجرا، این نمایش به هیچ عنوان قابل تمدید نخواهد بود.
پیش فروش سه روز نخست ( یکشنبه؛ دوشنبه و سه شنبه؛ ١١ تا ١٣مهرماه) در سایت تیوال
______________
اثرِ آزیا سرنچ تودوروویچ
برگردانِ : احمد پرهیزى
دراماتورژ: پیمان قدیمى
طراح و کارگردان: علیرضا وحدى
تهیه کننده: پیمان قدیمى
____________
بازیگران: مهسا باقرى، بهرام تیغ نورد، رزیتا سبزه قبا، محمد حسین سعید

جهت اطلاع

دوستان آخرین اجرای ما چهارشنبه 30 دی ساعت 16 می باشد، پنج شنبه نیز اجرای جشنواره است.

چرا ندانستی، که در سرزمین رنج و اشک، مردمان معصومیت را بردار می کنند برای تکه ای نان؟

حالا فقط من مونده ام که هیچ کاری نمی تونم بکنم. این دست ها که دو طرف بدنم آویزونن، این پاها که مثه ستون های لرزونی خرابه ای رو روی خودشون نگه داشتن. می خوام فریاد بزنم، مثه بچه ای که تنها مونده، مثه بچه ای که تنهاش گذاشتن.

شما خودتان به ما فرمودید که اشک ها نشان عشق اند، اما درمان درد نیستند...

اسب گرسنه رکاب نمی دهد. خر مانده را هر قدر بزنی، تندتر نمی رود. کارهایی که تو میخوای بکنی، عین اینه که انگشت توی سوراخ زنبور کرده باشی. میدونی میرزاتقی خان، اسب عربی اگه ده من جو یه جا بخوره، بد مستی نمیکنه، اما یابوهای دورگه اگه بی مانع بچرن و بدوئن، اولین کاری که می کنن لگد زدن به مهتری ... دیدن ادامه ›› ئه که تیمارشون می کنه...

کجایی تو که این سرزمین این همه زشت است و پر فریب؟ ... دروغ را وسمه کن، فریب را بزک کن، شاه باران می خواهد، برف می خواهد، دروغ می خواهد... تو خواجه باش، کنیز باش، تنبان شاه باش. این سرزمین، سرزمین شلیته است و سفلیس. سرزمین خواجگان و کاسه لیسان. تو فریب این سرزمین باش...

برایِ یه مُرده چه فرقی میکنه ؛ ببخشه یا نه .

تنها سبب یادآوری خاطراتم در نمایش فهرست شد - در اوایل فیلم سکانس زیبای برف و دو فولکس زرد و قرمز ...



قطعه : To Vals Tou Gamou - Eleni Karaindrou

دوستانی که اجرای اول رو دیدن لطفا بیان تعریف کنن ببینیم :)
ما فعلا نمیتونیم ببینیم.

زمان زنی‌ست که قهر کرده است

زمان زنی‌ست که برنمی‌گردد

و خاطرات حرف‌هایی‌ست

که پشت سر این زن هستند...


___________________________


دنیا چه قدر نسبی ست

نیمی از من

در آغوش مردی می خوابد

که نیمی از تو را نمی فهمد

نیمی ... دیدن ادامه ›› از من

در آغوش زنی

خواب تو را می بیند

می دانم

روزی خواهی آمد

دست و پایم را گم می کنم

پایم کجاست تا بلند شوم

دستم کجاست تا بروم

تازه پیدای شان هم که کنم

دست از پا نمی شناسم .


از: «هیچ دروغی به قشنگی تو نیست» سروده محمدکاظم حسینی

شهر من نباید روزی تمام شود ...


چیزی که در آغاز ، پایان را ناقص احساس می کردم !


مگر می شود تصویر احساس را کشید یا حتی دلتنگی را ؟!


آرامش برای من ... صدای دست هایتان و چشمهای گرمتان است.


فهرست آنقدر به من نزدیکی از زندگی نزدیک تر...


میخواهم فهرست را در ... دیدن ادامه ›› فیریزر بگذارم یا در جیبم مچاله اش کنم...


چقدر روزها گذراندیم . . . چقدر شب ها را به فکر روزها سخت گذراندیم . . .

شهر من ... فهرست... نباید روزی تمام شود. جدایی از آن یک اشک گرم است.


( قسمتی از دیالوگ کار : عمو جون اینجا با زحمتش نمی ارزه.

اونا مارو یادشون میره... یادشون میره که ما یکسال تموم، شبانه روز، چه زجری کشیدیم، چه رنجی بردیم... عمو اونا مارو فراموش میکنن . . . )


این شعر از هوانس گرگوریان برای روزی این نباید اتفاق بیفتد . . . :


وقتی شهری که در آن زاده شده ای ، دیگر نیست اما
تو به زندگی ادامه می دهی.


وقتی شهری در کار نیست اما، تو هنوز هم آن را بیاد می آوری.


گمان می کنید خوابیدن آسان است وقتی گوش هایت پر است از جیغ و ؛ چشمهایت پر است از اشک...


وقتی تصویر شاد را دیگر تنها در خواب می توان دید ، گمان می کنید بیدار شدن آسان است؟



مهسا باقری - 23 خرداد 94

همه اینجا تو بیمارستانِ گایز به تو لبخند میزنن

همه ی مریضا با یه تفنگ نامرئی روی شقیقه هاشون به تو لبخند میزنن

همه ی پرستارا با سرُم های پر از مورفین به تو لبخند می زنن

اسممونو زدن رو لباسامون که دکترا وقتی دیگه ازمون ناامید میشن یه چیزی داشته باشن بگن


لبخند بزن سارا ، جولی ، کیتی ، اِما ، ایف ، لوسی ، جسمین . . . . . . چیزی نیست . . .

و هر روز مثل هر بیمارستان دیگه ای توی بیمارستان گایز هم یه عده ای میمیرن که بهشون گفتن چیزی نیست ...

زندگی همینه . . .

دوستان مرگ فروشنده رو پیشنهاد میکنین یا خانه واده ؟

اگر فیلم Gone Girl رو ندیدید ؛ بشتابید ، تهیه کنید و ببینید.

دیروز تو سکوت دربی پایتخت به تماشای ماهی و گربه نشستم. کارگردانی و فیلمبرداری فوق العاده کار منو هنوز تو فضای چمنگاه نگه داشته. بازی آقای کریمی جدا جای تقدیر داره و بقیه بازیها از نظر من متوسط رو به خوب! کاراکتر جمشید رو خیلی دوست داشتم. تکرارها عالی بود و البته که تکرارها به جا و درست بود اما ریتم کند فیلم را کندتر کرده بود.
در کل ماهی و گربه فیلمیه که پیشنهادش میکنم، با تقدیر از ذهن آقای مکری.

| پرویز | . . . فیلمی که وقتی تموم شد هیچ کس از سر جاش تکون نخورد و همه بت به تیتراژ نگاه میکردند :) تشکر از سازندگانش.