این اثر بر خلاف خیلی از آثاری که نویسنده و یا کاگردان جهت گیریخودشونو در اثر هنری به خورد مخاطب می دهند، هم فضای فکری مادر رو به عنوان یک فعال که اعمالش وابسته به اعمال سیاستمدارانه، نقد می کنه و هم فضای فکری پسر رو که خودشو منفعل نشون می ده. نقد هر دو نظر هم در دیالوگ ها و اعمال اونها کاملا مشخصه.
در پایان بندی نمایش هم به هنرمندانه ترین شکل هم فعالیت های مادر نقد می شه و هم پسر در خانه ای فروخته شده و در تاریکی جا خوش می کنه در حالی که در بقیه دنیا نور هست و نوراز ورودی های خونه به داخل تابیده می شه، جالب تر اونکه پیکان اصلی تقصیر هم به گردن کسانی می افته که این وضع رو بوجود آوردن، یعنی سیاستمدارا.
خالق اثر به زیبایی کانون خانواده رو که درگیر این سیاستزدگیه، محور قرار داده تا جریانات فکری هر دو نسل بیان بشه و در نهایت جانب هیچ ... دیدن ادامه ›› کدوم رو نمی گیره و ضربه اش رو به مقصران اصلی می زنه

- کاش می تونستیم به سیاستمدارا بگیم ، ما فقط یه زندگی معمولی می خوایم، فقط یه زندگی معمولی

می خواستم نوشتن رو همین جا تموم کنم که دیالوگ پایانی اثر دوباره تو ذهنم نقش بست و به جرئت می تونم بگم یکی از بهترین پایان بندی هایی بود که تا حالا دیدم:
اگه الان بیام و معمولی بغلت کنم، حالت بهتر می شه؟

دوست عزیز، اگر با دقت بیشتری به اثر نگاه کنیم فعالیت مایرا و گروهش در طیف گسترده تری از آنچه که مطرح شد قرار می گیره، یعنی مایرا می شه نماینده طیفی که نسبت به مسائل واکنش نشون می دن و از سوی دیگه تونی می شه نماینده طیفی که می خواد نسبت به اتفاقات بیرون بی تفاوت باشه و دنبال آرامش
در این بین نمایندگانی از طیف های دیگر هم هستند مثل سندی که دنبال ورود به این جریانات برای منافع خودشه و فیلیپ که از این جریانات بریده
اتفاقامسیر درستی که اثر در پیش می گیرهاینکه جانب هیچ طیفی رو نمی گیره چرا که هر کدوم از این طیف ها دلایل خودشونو دارن و اثر با ایجاد بستر مناسب فرصت بیان دلایل همه اونها رو فراهم می کنه و در پایان هم عامل اصلی این آشفتگی ها رو سیاست مدارای جنگ طلب معرفی ... دیدن ادامه ›› می کنه.
هر کسی می تونه بر مبنای تفکرات خودش طرف یکی از این طیف ها رو بگیره و نمایش مخاطب رو به سمت و سوی خاصی پیش نمی بره که فکر می کنم درست ترین انتخاب بوده.

دوستان آقای ابرشیر و آقای عظیمی از اینکه وقت گزاشتید و نظرتون رو در میان گزاشتید بسیار ممنونم واقعا به این تضادی که تو ذهنم شکل گرفته بود کمک کرد ، به قول شما آقای عظیمی اینکه کارگردان قضاوت رو به بیننده واگزار کرده بود خیلی خوب بود و البته من کاملن با آقای ابرشیر موافقم که (( ای کاش میشد درک کرد که زندگی هر کدام از ما انسانها به یکدیگر مربوط میشود. توی خونه راحتمون بشینیم و به فکر آغوش های آسوده باشیم وچشممون رو به جنگ و خشکسالی و نابرابری ببندیم..بدون شک با این نادیده گرفتنها خیلی زود جنگ و سختی و نابرابری فراگیرنده در جهان این آسایش موقتی ما رو نابود خواهد کرد ))
ممنون از دو بزرگوار