با توجه به اینکه نامهای مشهوری در بازیگران به چشم نمیخورد،ولی بازیهاشون خیلی عالی بود،
به نظر من قطعا از نظر استاد صادقی ،دلایل محکمی برای طراحی صحنه و گریم بسیار ساده وجود داشته.
اینکه حضور مرگ،بی صدا ولی موثر،در تمام لحظات ،دیده میشد ،به نظرم بسیار ایده ی بکر و زیبایی بود و این مفهوم رو میرسوند که از سرنوشت محتوم نمیتوان گریخت.
مصیبتهایی که همیشه بر سر زنان رفته( تاوانی که باید برای خشونت مردان و پسرانشون پس بدهند)،و اینکه اختلافات ناموسی همیشه با خون و خونریزی ظاهرا حل میشه در حالیکه تاثیر عمیقی در روح و روان بشریت باقی میگذاره ،
این موضوع که صدای دلت رو نمیتونی با ازدواج با فردی که بهش علاقمند نیستی و با کشیدن دیوارهای سنگی دورتادور خودت،خاموش کنی...
نمایشنامه بسیار زیبا بود،بازیها خیلی خوب بود، مادر داماد بسیار نازنین بود،عروس هم عالی بود و هزار ماشاالله چه صدای گیرا و جذابی هم داشت.
وقتی نمایشنامه و بازیگران عالی هستند،واقعا حیفه که به لباسها و گریم و طراحی صحنه ایراد بگیریم که به نظر حقیر قطعا به دلیل حمایت ضعیف مالی و عدم حضور اسپانسر بوده.
دست مریزاد،آینده تون درخشان🙏👏👏👏👏🌹🌹🌹