اگر مثل بنده به متون ، آثار و وقایع دوران قاجار علاقه دارید پیشنهاد میکنم به تماشای این اثر بنشینید.

البته ایراداتی به نمایش وارده از جمله اینکه توالی وقایع می تونست روال منطقی تری داشته باشه ، بطوریکه در اواخر نمایش تازه اسماعیل بزاز باشی از نحوه ورودش به دنیای نمایش و آکتوری سخن میگه! در صورتیکه این اتفاق باید در ابتدای داستان شکل می گرفت.

همچنین با حذف برخی شخصیتها نه تنها ضربه ای به کل اثر وارد نمی شد بلکه ضرباهنگ نمایش سریعتر و زمان اثر هم کوتاهتر می شد.

اما درخصوص بازی جناب پناهنده ، به نظرم هرچی متن جلوتر می رفت بازی ایشون هم بهتر و جا افتاده تر و شخصیت اثر برای بیننده مانوس تر میشد.

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی.