اجرای متوسطی بود. خلاقیت ندیدم. خیلی معمولی. نه اون‌قدر ضعیف و تمرین‌نشده که ناراضی و عصبانی بیای بیرون، نه اون‌قدر خلاق و پخته که چیزی به یادگار در ذهنت باقی بمونه ازش. اپیزود دوم رو بیشتر دوست داشتم. چون طبق علاقه‌ی شخصی‌م به گیرودارها و احساسات و حرف‌های سخت درباره‌ی مهاجرت جذب می‌شم. بازی آذین نظری مثل همیشه نزدیک به بی‌نقص بود و چیزی که صحنه رو زنده نگه می‌داشت و لحظات درستی خلق می‌کرد هم همین بود. دو بازیگر دیگر، اجرای خامی داشتند. موسیقی کار خیلی بد بود. اگه بدون موسیقی اجرا می‌کردند به مراتب خیلی بهتر می‌شد. اصلا هماهنگی با محتوای اپیزودها نداشت و آزاردهنده بود.
++سالن هم خیلی بد بود راستی. صندلی‌ها فاصله‌ی خیلی کمی داشتند و من پام جا نمی‌شد :)) می‌خورد به صندلی جلو و معذب بود وضعیتم. هر یک‌نفر که می‌خواست وارد ردیف بشه همه باید می‌رفتن بیرون انقدر که فاصله‌ی ردیف‌ها کم و غیراستاندارد بود. صحنه‌ی خیلی کوچیک و کلا حس خفگی سالن زیاد بود.
راستش من شدیدا طرف‌دار این سبک اجرایی هستم. برخلاف اجراهای شلوغ و پربازیگر و پر زرق‌وبرق، با طراحی صحنه و لباس و پرهزینه، ترجیحم دقیقا صحنه‌ی خلوت و ساده‌ست که قدرت متن و دیالوگ و اکت بازیگر به تنهایی ذهن رو به چالش بکشه. باقی موارد در صورت ضعف هر کدوم از این‌ها، می‌تونه به کمک‌شون بیاد که پوشش بده و پر کنه.
این اجرا با وجود سادگی، و طبق سلیقه‌ی من بودن، مشخصا ضعف متن داشت. متنی که ایده‌ی خوبی داره ولی کافی نیست. در حد یک ربع می‌تونه ذهن رو با خودش همراه کنه ولی بعدش دیگه چیزی نداره.
اجرا به نظرم دو بازیگر داشت نه سه تا :) و اون دو بازیگر هم کارشون رو عالی انجام دادن. فرم‌ها رو خیلی دوست داشتم و بدن بازیگرها عالی بود. بیان خوبی هم داشتند.
اجرای متوسطی بود. خسته نباشید. نسبت به اجرایی که پارسال از آقای نادرپور دیده بودم، پیشرفت حس می‌شد.
اوایل کار راستش عصبانی شدم و می‌خواستم سالن رو ترک کنم. مونولوگ اول و دوم هم بازی‌ها تصنعی بود هم متن ضعیف بود. از مونولوگ سوم به بعد کم‌کم هم بازی‌ها بهتر شد هم متن‌ها، به طوری که سه مونولوگ انتهایی رو دوست داشتم و بازی‌های خوبی دیدم، هم تمپوی تقریبا درستی داشتن هم بدن و باورپذیری قابل قبول بود. ریتم اجرا هم نیمه‌ی ابتدایی کند بود، نیمه‌ی دوم خوب بود.
از لحاظ متن و محتوای فمینیستی کار، گاهی تکراری و کلیشه‌ای و حتی زنان علیه زنان بود، اما یکی دو تا مونولوگ آخر متن‌ها به نسبت خلاقانه بودن و حرف تازه‌ای برای گفتن داشتن.
موسیقی رو دوست داشتم و خواننده هم به دلم نشست.
نور و دکور اما بیسیک بودن و خیلی می‌تونست بهتر باشه.
گریم و طراحی لباس هم فکر شده و متناسب بود.
در کل من این سبک اجرایی رو دوست داشتم و با اینکه جای کار زیاد داشت ولی ناراضی از سالن نیومدم بیرون.
موفق باشید :)
من از اجراتون واقعا لذت بردم. خسته نباشید.
بازی‌ها خیلی دقیق و خوب بود. ریتم و تمپو صحنه عالی بود. دکور رو دوست داشتم و تلفیق نور و موسیقی و طراحی صداها واقعا درست دراومده بود با صحنه‌ها. یک مقدار مشکل حجم صدای بازیگرها وجود داشت که گاهی شنیده نمی‌شد تمام کلمات. در کل میزانسن‌ها هم خیلی خوب بودن و بدن بازیگرها هم خوب بود.
اجرای تمیزی بود واقعا. یک دست بود. دمتون گرم و موفق باشید :)
اجرای خیلی متوسطی بود.
تاخیر ۲۰ دقیقه‌ای که البته همیشگیه در شهرزاد متاسفانه.
ایده‌ی خوبی بود ولی فقط در ایده مونده بود و در حد اجرا نبود، به نظر می‌رسید حرفی برای گفتن دارید و دغدغه‌ی ارزشمندی، اما فاصله داشت تا تبدیل به متن خوبی بشه. بازی نقش سارا فقط قابل قبول بود و بقیه بازی‌ها ضعیف بود متاسفانه و باورپذیر نبود. شخصیت‌ها تیپ بودند و شخصیت پردازی خوبی نداشتید. طراحی صحنه خوب و خلاقانه بود. بار احساس غم و بدبختی قصه هم همون‌طور که دوستان قبلا اشاره کرده بودن خیلی اگزجره بود که این هم به خاطر متن بود و هم کارگردانی. موسیقی در بیسیک‌ترین حالت بود که تقریبا تاثیری در اجرا نداشت. نور قابل قبول بود.
در مجموع با توجه به همه‌ی موارد، کارگردانی اثر متوسط بود.
اجرای خوبی بود.
وحید آقاپور واقعا بامزه‌ست :)))
متن متوسط بود به نظرم. مونولوگ‌ها رو دوست داشتم و موسیقی هم بهشون کمک کرده بود. فضای صحنه خیلی گرم و خودمونی بود و در نتیجه طراحی‌ش خوبی بود. یک مقدار زمانش زیاد بود و بعضی جاها ریتم می‌افتاد و کند می‌شد که خب می‌تونست کوتاه‌تر و روان‌تر باشه. بازی‌ها به نظرم کاملا قابل قبول بود و انصافا ۱۲۵ دقیقه روی صحنه بودن کار راحتی نیست. قسمت گیتار و موسیقی رو اگر می‌تونستم حذف می‌کردم. و کارگردانی و میزانسن‌ها هم خوب بود.
در کل فضای صمیمی و دوست‌داشتنی‌ای بود. خسته نباشید :)
سلام و خسته نباشید.
متن این‌کار به حدی ضعیف بود که هیچ عاملی نمی‌تونست بهش کمک کنه و اجرا رو قابل قبول کنه متاسفانه. فقط بازی آذین نظری(مثل همیشه) خوب بود، و من رو تا آخر اجرا توی سالن نگه داشت.
نزدیک به ۳۰ دقیقه تاخیر، درام تکراری و بدون هیچ خلاقیت که حتی زاویه نگاه جدیدی هم به مخاطب نمیده، شوخی‌های دم دستی و سطحی و بی‌نمک که حقیقتا متعجب موندم از این حجم خنده‌ای که در سالن شنیده می‌شد و در نهایت پانچ به شدت ضعیف. ریتم خیلی کند. تمپوی کار هم واقعا پایین بود، یعنی حس‌ها اصلا درنمی‌اومد و در نتیجه منتقل هم نمی‌شد. من نمی‌دونم چطور این همه آدم گویا حس‌ها رو حس کردن :) نور و موسیقی هم که انگار اصلا به کار گرفته نشده باشه. طراحی لباس معمولی و طراحی صحنه قابل قبول بود. یک‌سری صحنه‌ها هم به شدت و بی‌دلیل شلوغ و درهم‌برهم بود. در مجموع متاسفانه کارگردانی و اجرای خیلی متوسطی رو شاهد بودم.
لذت بردم از اجراتون.
متن و کارگردانی خوب بود. بازی‌ها عالی بود.
انسجام نداشت که خب اشکالی هم نداره :) به دل می‌نشست.
نور و موسیقی قابل قبول بود. خواننده هم عالی بود، حیف که گویا حذف شده بود بعضی اجراهاشون.
اشارات ریز اجتماعی هم خوب گنجونده شده بود.
به طور کلی این خلاقیت همون توقعی بود که از لانچر می‌رفت از دید من.
خسته نباشید و دمتون گرم :).
سلام.
خسته نباشید و دمتون گرم.
من امشب کارتون رو دیدم. نقدهای زیادی به فرم اجرا دارم که در این مقال نمی‌گنجه و اصلی‌ترین انتقادم به کار شوخی‌ها و کمدی و ادبیات جنسیت‌زده‌تون بود که از محتوای اصلی‌تون بعید بود.
اما دغدغه‌ی شما و کار سیاسی کردن با وجود خفقانی که در فضای حال حاضر ما موجوده، به شدت برای من ارزشمنده و به همین جهت اجراتون رو محترم می‌بینم.
امیدوارم همون‌طور که گفتید به مسیرتون ادامه بدید. :)
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
