رفقا سال نو پربار.
از جنوب برگشتم و اولین تئاتری که امسال دیدم هم حال و هوای جایی رو داشت که تکه ای از من در آن جا مانده.

آقای پشت کوهی ، خیلی ممنونم ازتون بابت ایده کمتر پرداخته شده و دلنشینتون که تبدیل به چنین نمایش رنگارنگ و پر احساس شد.
گروه موسیقی ، تیم بازیگران و عوامل صحنه با اینکه وظیفه سختی داشتند ، تمام مدت اجرا از دل و جان مایه گذاشتند و این هماهنگی و عشقی که وجود داشت اثر رو ارزشمند میکنه.

فقط دو پیشنهاد داشتم ، مورد یکم درمورد تایم اجرا که واقعا با حذف بعضی از صحنه های کم اهمیت تر میتونست کوتاه تر بشه. ( برای مثال نمایش «الف غین میم» تقریبا به اندازه همین نمایش پر بود از صحنه های مختلف و پیچیده ، ولی در یک ساعت و چهل دقیقه تمام شد)
و مورد دوم ، کاش یک مقداری از کمدی نمایشنامه ... دیدن ادامه ›› کم میشد ، خیلی از شوخی ها خنده دار نبودن و فقط باعث میشد زحماتتون سبک جلوه کنه.

از همه عوامل اجرا ، برای این تجربه شیرین تشکر میکنم و امیدوارم پر مخاطب باشید و پر درآمد. 🏝️❤️

پ ن : در زمان نگارش نظرم خاکستر‌ی شده ، از تیوال و مسئول روابط عمومی نمایش درخواست میکنم اگر صلاح میدونن نظرم رو تایید کنن.

انتظارشو نداشتم.
جذب داستان شدم و خیره به صحنه و موقعیت هایی که خلق شدن ، عاشق هر هفت شخصیت شدم و باهاشون ارتباط گرفتم.
بنظرم جنس دلهره و شوخی هایی که وجود داشت خیلی به آثار (کارگردان مورد علاقه ام) تارانتینو شبیه بود و همین باعث شد تا آخرین پرده درگیر نمایشتون بشم.
خیلی از تماشای این اجرا لذت بردم و قطعا از نمایشهای آتی این تیم استقبال میکنم.
با آرزوی موفقیت ❤️

و شاهد یک مونولوگ جذاب دیگر بودم.
روایتی نسبتا متفاوت از زندگی و سینما قبل از فروپاشی.
در رابطه با اجرا:
آقای فلاح هر چه هنر در بازیگری داشتند در این نمایش به تصویر کشیدند ، از اولین تا آخرین صحنه اشک در چشمانم جمع شده بود و ارتباط عمیقی با کاراکتر گرفته بودم.
نمایش نامه خوب جمع شده بود ولی نقض های زیادی داشت ، طوری که در سی چهل دقیقه ابتدایی چهار پنج باری ساعت رو چک کردم.
رفرنس هایی که به آثار بزرگ سینمای غرب و ایران میشد برایم لذت بخش ترین بخش های ... دیدن ادامه ›› داستان بود.

و در رابطه با سالن شیشه ای:
طبیعتا نباید انتظار زیادی از یک سالن جمع و جور که در حیاط بر روی همان مکانی که محل انتظار بود ، داشته باشم اما
۱. داخل سالن بشدت سرد بود (حتی شاید سردتر از بیرون) و شاید بهتر باشه ذکر کنید که لباس گرم همراهمون داشته باشیم.
۲. محیط تاریک خوبی فراهم نشده بود و وقتی در سالن رو برویی باز میشد نور اون سالن روی سالن شیشه ای میوفتاد و از اجرا دور میشدم.
۳. قیمت ( و باز هم قیمت ) ، این مبلغ برای سالنهای هما همینجوریش هم زیاد بود ، اینکه وسط حیاطه و مشخصه هزینه زیادی هم برای تهیه اش نشده (همه چیز همونجوریه که قبل از دیوار کشیدن دور صندلی های حیاط بود) ، و من با تخفیف پلاس ، هنوز حس میکنم سرم کلاه رفته بابت قیمت.

من ، اجرایی درخشان بود.
شناختی از کارگردان اثر نداشتم و بخاطر بازیگران بلیت رو پیش خرید کردم چون معتقدم ایمان برهانی و سپندار اعلم بازیگران بشدت خوب و پخته ای هستن.
و من ، توانست انتظاراتم رو برآورده کنه و یک ساعت و نیم منِ من رو به وجد بیاره ، به فانتزی ای که همیشه در ذهنم وجود داشت شکل بده و برای خودم به تصویر بکشه.
هرچند بنظرم انتقادات دوستان در رابطه با متن به جاست اما عوامل اجرا تونستن بخوبی ایرادات رو بپوشونن و تجربه به یاد موندنی ای رو برام بسازن.
به امید آینده ای درخشان ❤️

صد و چهل روز پیش به واسطه تماشای این اجرای بی نظیر با تئاتر آشتی کردم و احساسی غریب و اعجاب آور در من بر انگیخته شد ، امشب با تماشای مجدد این اثر ، برگشتم به همان لحظه و برای دومین بار غرق شدم در این نمایش.

بعد از دفعه اولی که نمایش رو دیدم ، کتاب نازنین داستایفسکی را خواندم و کاملا متعجبم که تقرییا چیزی از کتاب کم نشده:)

نوع توجه آقای ابر در حین اجرا به مخاطبین ، تعامل بی وقفه و خاصشون و کنترلشون بر صحنه حیرت انگیزه و باز هم قدرت بازیگریشون رو بهم ثابت میکنه.

و خانم نقوی عزیز و دوست داشتنی که حضورشون زیباست و حتی تو جدی ترین نقشهاشون هم نمیشه عاشقشون نشد، افتخار دیدار مجددشون بر روی صحنه برایم موجب دلگرمی و خوشحالی بود.

با همه وجود لذت بردم. خسته نباشید ❤️

یک ساعت زندگی در دنیای سیاه و غم آلود آلبر کامو ، با داستانی که هنوز ازش نخواندم و انتهایش را نمیدانستم.
تجربه عجیبی بود ، بنظرم لباس ها خیلی به فضا سازی های کامو نزدیک بودن و از طرفی بازیگران کاملا در نقششان فرو رفته بودن و قدرت اینو داشتن هر احساسی رو بهم منتقل کنن.

رنگ سفید ، سرخ و خاکستری ای که با چشمانم حرف میزد و بازگو کننده داستان در زبان بصری بود، بشدت جذبم میکرد.
متشکرم ❤️

زیبا بودید ، صحنه به یاد موندنی ، گریم معرکه و درام کلاسیک لذت بخش.
اما از بازی و داستان ، خیلی انتظار زیادی داشتم ، خیلی بیشتر از چیزی که دیدم.
متن واقعا جای کار داشت ، بنظرم مفهوم خط خوردگی ها خوب نشان داده نشدند و شاید یک پرده میتونست به پایان نمایشنامه اضافه شود که فرجام یکی از سه کاراکتر اصلی (بجز هدویگ) را نشان دهد.
با آرزوی سلامتی و موفقیت برای تمامی عوامل اجرا 🧡

نکته برای مخاطبین آینده : صندلی های سمت راست (بخش A) اصلا دید خوبی ندارن.