جرم عماد کم‌تر از جرم اون پیرمرد نبود وقتی که با نگاه کردن به عکس‌های خصوصی، به حریم شخصی دانش‌آموزش تجاوز کرد و دلیل این تجاوز هم فقط یک چیز بود: وسوسه

یه نکته‌ی حاشیه‌ای: یکی از سرمایه‌گذاران بابک زنجانی بود.

سه چهار سال پیش توی سینما عصر جدید دیدم‌اش. خوب بود...

چرا هنوز توی هیچ‌کدوم از پردیس‌ها جز سینما آزادی اکران نشده؟ آقای عمروآبادی رسیدگی کنید لطفن.

توی سینما بعد از فیلم همه یه کم حالتِ شاکی داشتند. یه نفر به اون یکی می‌گفت چند تا فیلم خارجی می‌گرفتیم می‌دیدیم امشب. یه خانم دیگه‌ای با آقایی که مسوول کنترل بلیت‌ها بود بعد از فیلم دعوا می‌کرد که این چه فیلمی بود حال‌ام به هم خورد! در کل کسی زیاد خوش‌اش نیومده بود.
من از بعضی جاهای فیلم خوش‌ام اومد.
۶/۱۰

یکی از چرت ترین فیلم‌هایی که یه نفر ممکنه بتونه بسازه. واقعن جای محمدرضا گلزار توی فیلم خالی بود. از اول هم با وجودِ این همه بازیگر توی یک فیلم معلوم بود که فیلم باید خیلی مزخرف باشه. ولی از بی‌کاری رفتم فیلم رو دیدم و با سردردِ عجیبی از سینما خارج شدم.

به نظر می‌رسه گزینه‌ی «نمی‌خواهم ببینم» هم باید برای بعضی فیلم‌ها در نظر گرفته بشه

اگر کسی این فیلم رو دیده بگه چه‌طوری بود؟

پیشنهاد فرهنگی:

۱- در نوشته‌های‌تان پس از علایم نگارشی مانند . ، : ؛ ! ؟ یک فاصله بگذارید و پیش از آن‌ها هیچ فاصله‌ای نگذارید.
۲- چیزی که داخل پرانتز نوشته می‌شود به پرانتز می‌چسبد، اما آن‌چه که بیرون است از پرانتزها فاصله می‌گیرد.

نادرست:

این :یک مثال ( نمونه) است.
این : یک مثال ( نمونه ) است .
این : یک مثال(نمونه) است.

درست:

این: یک مثال (نمونه) است.

کنسرت سال هشتاد و سه‌ی محمد نوری بود. اوج گرفته بود پیرمرد. «جمعه‌بازار» را خواند و همه باهاش جان‌جان می‌کردند. رسید به «جان مریم». خواند. خواند. خواند. تمام شد. چندتایی داشتند گریه می‌کردند. پسرکی موبلند، ریش انبوه، از طبقه‌ی سوم تالار وحدت، از کمر آویزان شد پایین. توی بهت و سکوت بعد از آهنگ، فریاد کشید: «آقای نوری، آقای نوری، تو باید به خدا کمک کنی. خدا را کمک کن.» تکرار می‌کرد. اشک می‌ریخت. اشک می‌ریخت. خمیر و خمار بود. از حراست سالن آمدند بردندش.

http://www.abrabi.com/?p=378