اول از همه که اجراها، صحنه‌پردازی، انتخاب موسیقی و کارگردانی خیلی خوب بودن. مرسی از همه‌تون که انقدر خوب و درجه یکین.
اما چند تا مورد؛ یکیش وضعیت بد صندلی‌های سالن که خیلی خیلی غیراستاندارد و آزاردهنده هست. ۱۰ دقیقه میشه تحمل کرد این وضعیتو و بعدش کم کم کمردرد میاد سراغتون.
پایان داستان رو خیلی نپسندیدم. باورش نکردم اصلا. بدون زمینه‌چینی و بسترسازی درست نمیشه همچین چیزی رو یهو وارد داستان کرد و اون ری‌اکشن آخر ۲ تا بازیگر که خوب، چرا؟ چی شد اصلا؟؟ چرا هیچ تماشاگری نتونست تو ماتم و دردشون شریک بشه؟؟ اینا احتمالا ضعف پرداخت قصه‌ست یا شاید عجله واسه رسیدن به پایان!
اما نکته مهم (از دید شخصی البته) بازی ایمان صیاد برهانی بود. یکی دو ماه قبل ورق‌الخیال رو تماشا کردم و این دومین بازی بود که از ایشون دیدم. شاید کمی بزرگنمایی به‌نظر بیاد ولی ایشون هم از لحاظ ظاهری و هم بازی درخشانش خیلی یادآور احمد آقالو هست واسه بنده. متاسفانه من سعادت دیدن اجرای صحنه از جناب آقالو رو نداشتم و فقط تله‌تئاتر و فیلم دیدم ازشون. اما دیشب حس کردم اگه قرار بود برگردم به گذشته و اجرای زنده از ایشون ببینم یه همچین چیزی از آب درمیومد. بی‌صبرانه منتظر دیدن اجراهای بعدی از ایمان صیاد برهانی عزیز هستم.

چند تا نکته در مورد این کار،
اول) کار کاملا سیاسی هست و بنظرم نباید از زاویه دیگه ای دیده بشه.
دوم) علاوه بر داستان زئوس و تولد آتنا، لازمه تا نمایشنامه پادشاه یک چشم (کارلوس فوئنتس) رو هم مطالعه بفرمایید. کاراکترها و بخشی از داستان هم برداشتی از این نمایشنامه هست (میتونید از سایت کتابناک رایگان دانلودش کنید).
سوم) خیلی به نظرات مثبت یا منفی توجه نفرمایید. ما 8 نفری کار رو دیدیم و 8 تا نظر مختلف وجود داشت در مورد کار. به شکل جونداری هم بحث شکل گرفته بود بینمون. پس مطمئن باشید ارزش دیدن رو داره.

بازی ها، موسیقی، نور و هماهنگیِ اینها باهم فوق العاده بود که نشونه کارگردانیِ حرفه ای در کار هست. اما جذاب ترین قسمت کار واسه من داستان لایه لایه و نمادگرایی بی نظیری بود که جای جای نمایش گنجونده شده بود؛ چه تو صحنه و لباسها و گریم و چه تو بطن دیالوگها. از اینکه بالاخره موفق شدم این اجرا رو ببینم حس خیلی خوبی دارم. مرسی از همه عوامل درجه یکتون.

خوب نبود؛ عالی بود. اواسط اجرا جلوی خودمو گرفتم که گریه نکنم، ولی وقتی برمیگرده خونه مادری و دایناسورا رو پیدا میکنه و ... دیگه اشکام سرازیر شد. بعد از اتمام اجرا هم حس عجیبی داشتم. روانم رو شدیدا ریخت به هم.