کار های آقای مهران رنج‌بر رو میشه با خیالِ راحت دید؛ چون میدونی قراره یه کارِ فکر شده و هدف دار دار ببینی.
مثلِ چاپلین که دیروز تماشا کردم و مثلِ کارِ قبلی (چ)، واقعاً لذت بردم.
استفاده از بعضی از دیالوگ و مونولوگ های نمایشِ چ، در نمایشِ چاپلین و تشابه اون فضا، جالب بود. "رنج است"


اجرای استاد عبدالکریمی عزیز هم که مثل همیشه عالی

خسته نباشید به آقای رنج‌بر و همه عوامل

خسته کننده، تکراری، رقص های نامربوط به صحنه، "دو ساعت و نییییییم" تکرارِ مکررات
چنگی به دل نمیزنه در کل

فقط بازی آقای دل‌افکار و نادری کمی قابل تحمل می‌کرد نمایش رو...

درجه یک واقعاً درجه یک
خسته نباشید
بازی ها عالی
موسیقی عالی
کِیف کردیم

الله الله 😉

اسفرود بی دم، "جمعه" ی این هفته هم اجرا میشه ؟؟