من دومین شب اجرای این نمایش رو دیدم. نسبت به شب دوم واقعا اجرای هماهنگ و خوبی رو دیدم. خسته نباشید میگم به همگیشون و امیدوارم آینده درخشانی داشته باشند.
اما در مورد خود نمایش....تلخ بود. خیلی تلخ. ولی به طور شگفت آوری باور پذیر و خوب از کار درومده بود.
من همیشه در مورد تاثیر این گونه اجراها بر روی خلق و خوی بازیگران بعد از پایان دوره یک ماه و گاها بیشتر اجرا نمایش کنجکاوم. مخصوصا این نمایش که میشه گفت تازه واردان عرصه تئاتر هستند. این حجم از تلخی تکرار شونده روح و روان این دوستان و حتی بازیگران با تجربه تر رو تغییر نمی ده؟ مگه میشه؟ جریان سیال آب شکل سنگ رو عوض می کنه. روحیات آدمی که حساس تر از سنگ هست.

این نمایش رو به دو دلیل از لیست نمایش هایی که در نظر دارم ببینم، حذف کردم. یکی به خاطر اینکه گویا صرفا با حفظ فرم نمایش هم‌هوای، قرار نیست تجربه برتری از اون بهم منتقل بشه. (من هم هوایی رو اگر اشتباه نکنم تو سالن شمس تو منطقه اقدسیه دیدم و الان دلم برای اون سالن عجیب، تنگ شد).
نکته دوم بلیط فروشی عجیب این نمایش هست. از نظر من فروش بلیط خارج از ظرفیت سالن توهین مستقیم به مخاطب با به خطر انداختن سلامت تماشاگر در هنگام حوادث اونم تنها به نفع مجموعه هستش. از طرفی سالن استاد ناظر زاده سالن معروفی هست. سه نرخی کردن صندلی های این سالن مثل قیمت گذاری متفاوت بر روی بیسکوئیت های یکسان یک بستنه بندی مشخص هست و از قرار معلوم عده ای احساس موفقیت هاشون رو با خودشون تو سالن نمایش بیارن و روی این صندلی ها بچسبونن، این اتفاق اصلا قابل قبول نیست.
ضمن احترام به تیم دست اندرکار، براشون آرزوی موفقیت در روزهای پایانی این نمایش می کنم.