اگر بخوام در یک جمله بگم، درحد اسم اقای نادر برهانی نبود؛ به هیچوجه!
نمایشنامه‌ی ناهمگن و ناهماهنگ؛ بریده بریده و بی مفهوم. خط خوردگی هایی که انتظار میرفت مفاهیم مهمی رو منتقل کنند و نقطه‌های عطف نمایش باشن کاملا بی ربط و بی هدف بودن.تغییری که اقای برهانی توی نمایشنامه اصلی داده بود کاملا حس و مفهوم قشنگ نمایشنامه‌ی اصلی رو از بین برده بود. کسی که خودکشی میکنه عوض شده بود، مرغابی وحشی فقط یه مفهوم انتزاعی بود. کل نقطه عطف این نمایشنامه روی شکار شدن مجدد مرغابی توسط هدویگه که با تغییرات اقای برهانی به غارت رفته بود! من نمایشنامه ی اصلی رو خوندم و برای دیدن این کار رفتم، این کار واقعا ظلم درحق ایبسن بود! انقدر تناقض توی متن کار بود که واقعا باور نمیکنم اقای برهانی این کارو نوشته باشه! واقعا ناپخته بود. اجراها خیلی ضعیف! بجز چنتا از بازیگران عزیز( با سابقه و جدیدشون فرقی نمیکرد) بقیه کاملا اجراهای سطحی و دیالوگ گفتن های مکانیکی و رباتی! پرده ی اول که انقدر توی ذوقم خورد که میخواستم بلند شم. اما کمی بعد یذره روون شد…اتاق فراری که بعد از این تئاتر رفتم به مراتب اکت های حرفه‌ای تری داشت. بازیگرا انگار اصلا با لباس هاشون و توی صحنه نمایش تمرین نکرده بودن! خانم اصیلی( جینا) به ایتم های صحنه برخورد میکرد یا لباسش به اونها گیر میکرد یا اونها رو مینداخت!
خانم بهبهانی ( هدویگ بزرگسال) اجرای مسلط و زیبایی داشتند اما خانم خواجه علی ( هدویگ کوچک) نه… انتظارم از اقای نوروزی هم خیلی بیشتر از اینا بود.
طراحی صحنه خیلی ضعیف بود… پیانوی خونه تو حیاط بود، داخل سالن پذیرایی درخت گذاشته بودن و خیلی ضعف های دیگه… پرده ای که هم بعنوان پرده ی نمایش پروژکتور بود و هم از بینش بازیگران رفت و امد داشتن گیره هاش چنتا در میون کنده و اویزون بود که برای اجرای اول توجیهی نداشت. صحنه ی خیلی قشنگ تری میشد ... دیدن ادامه ›› طراحی کرد. تپق زدن ها، اشتباه های دیالوگ ها و صداهای افتادن اشیا روی زمین توی پشت صحنه برای اجرای اول تا حدودی قابل چشم پوشیه… صدای بازیگرا و مخصوصا صداهای ضبط شده که پخش میشد خیلی خیلی ضعیف بود، منی که ردیف اول نشسته بودم به زور میتونستم بشنوم.
اصلا میزانسن خوبی نداشت. خیلی بیشتر از اینها میشه نوشت… واقعا درحد اسم اقای برهانی نبود… امیدوارم حداقل تا اجراهای اخر کمی بهتر بشه.
من این کار رو خیلی خیلی ضعیف دیدم. ممنون از همه عوامل که برای این کار زحمت کشیده بودند.

بعنوان تماشاگر یک تئاتر عروسکی باید عنوان کنم مدیریت اونهمه عروسک که فقط با نخ کنترل میشن واقعا کار سختیه و با درک این موضوع نظر میدم؛ تفاوت مهارت عروسک گردان ها در نرمی و طبیعی حرکت دادن عروسک ها مشهود بود. بعضیشون واقعا عالی و بعضی مقداری ضعیف بودند که خب طبیعیه. میزانسن و طراحی صحنه واقعا قشنگ بود، نمایشنامه روون بود و قسمت های خوبی از زندگی مولانا با نقطه اتصالات مناسبی به هم وصل شده بود که روند رو جذاب می کرد. عروسک ها بسیار بوی خوبی میدادند و این موضوع تماشا رو لذت بخش می کرد.استفاده از Fog Liquid با کیفیت خیلی نکته ی مهمی بود و واقعا تشکر میکنم که به مخاطب احترام میذارید؛ با اون حجم استفاده که تقریبا بصورت مستمر در تمامی صحنه ها استفاده میشد و وارد سالن میشد کسی به سرفه نیوفتاد! کیفیت صدا (بلندی صدا) کمی اذیت کننده بود و بیشتر جاها واقعا متوجه اشعار نمیشدی.موضوعی که منو قبل از دیدن اجرا نگران میکرد فیلم برداری حضار بود که خدارو شکر در اجرایی که من حضور داشتم رعایت شد و کسی فیلم برداری نکرد. به نظر من جذاب ترین قسمت این کار رورانس اون بود.از تمامی عوامل و بخصوص آقای غریب پور خیلی تشکر میکنم.