با دیدن این نمایش حالم بد شد... بد از اون نوع خوبا !
از اون نمایشهایی که دست میذاره رو اون جایی که نباید!

متنش یه جاهایی کلیشه ای میشه. بعضی دیالوگها رو هم قبلا شنیدی؛ حالا یا تو جلسه روان درمانی، یا از دوست صمیمیت، یا حتی از خودت، اما خب...!
دکوری وجود نداره اما نیازی بهش احساس نمیشه.
زمان نمایش بنظرم میتونست کمتر باشه تا روند اجرا در اوایلش از کندی خارج بشه و ترجیح شخصیم کلا اینه که نور محیطی اونقدی کم بشه که جابجایی بازیگران و المانهای اجرا رو تو تغییر صحنه ها شاهد نباشم.
طنز هم داشت ... دیدن ادامه ›› و به دل نشست.
اجرا که تموم شد حس یه ورزشکار بوکسی رو داشتم که له و لورده افتاده یه گوشه رینگ و جون اینکه از جاش بلند شه رو نداره!

تو راه برگشت یاد هنرنمایی آقا میثم هنزکی رو دیوار یه نمایش شاهکار افتادم و سعی میکردم مرور کنم: من بیزارم از آنکه به پشت سرم نگاه کنم و هراسانم از آنکه تو را هر بار آنجا نبینم، اما با بوی...
ادامه ش در https://www.tiwall.com/wall/post/366748

آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضاء گروه نمایش. بد نبود اگه تمدید میشدین

با احترام به دوستانی که تعریف و تمجید زیادی کردن، برای من خیلی درخشان نبود که خب بحث سلیقه هم مطرحه
البته که نقطه قوت اجرا، بازیگران بودند و اجرای طنزشون قابل تقدیره
اما نمایش خیلی نتونست پیامی که تو دلش داشت رو برای منِ مخاطب به اصطلاح بولد کنه و ذهنمو بعد از پایان اجرا درگیر خودش کنه
در خصوص دکور هم تنها قاب عکسهای حیوانات بخت برگشته نظرمو جلب کرد که به مفهوم متن اشاره خوبی داشتن
آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضاء گروه نمایش

خلاصه بخوام بگم می فهمیدم یه چیزی میخواد بگه ها اما متوجه نمی شدم!
کلیت نمایش رو درک کردم اما ترجیح میدم به جای اظهار نظر، نظرات بقیه دوستان رو بخونم.
....
باعث خوشحالیمه که این سالن با امکانات نور و صدا و فضای خوبی که داره میتونه پاسخگوی اجرای نمایش های خفنی بشه

امیدوارم تمدید بشه چون در مورد حیوانات جنگل حرف نمیزنن!
بازیها عالی با متنی خوب و پر از نکته. لحظاتی هم که با صدای زنگ توقف زمانی شکل میگرفت بنظرم هوشمندانه بود.

آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضاء گروه نمایش

من دیشب به تماشای این نمایش رفتم. اگر اشتباه نکنم یادداشت کارگردان به تازگی به صفحه اضافه شده یا اینکه من زمان خرید بلیت این توضیحات رو ندیدم. توضیحاتشون برام ارزشمنده و امیدوارم در ادامه راه موفق باشند.
سبک اجرای نمایش برای من به نحوی بود که انگار همراه با بازیگران تو یه اتاق سرد و کم نور نشستم و اونا دارن اتفاقات پیش اومده برای مالی سویینی رو برام تعریف میکنن.
در طول اجرای مونولوگ وار این نمایش سعی شده گهگداری از قابلیت های منعطف این تالار برای القاء حس و منظور شخصیت اصلی، بیشترین استفاده انجام بشه. موضوعی که به گفته کارگردان، طراحی صحنه ش بر خلاف اجرای قبلی که با آکواریوم دکور شده بوده برای این اجرا تغییر کرده.
با صابر ابر بیشتر ارتباط گرفتم ولی الهام کردا هم با وجود دیالوگهای زیادی که داشت به خوبی از عهده بازیش بر اومده بود.
بلیت من برای بالکن بود و از اونجایی که بازیگران میکروفون دارند و طراحی صحنه هم مینیمال و ساده هست، ردیف های عقبتر همکف و بالکنهایی که نزدیک جایگاه ویژه قرار دارند و مشرف به صحنه هستند هم برای دیدن این نمایش میتونن مناسب باشند.
آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضاء گروه نمایش

.........................................................................................
این ... دیدن ادامه ›› اولین تجربه من از حضور در تالار رودکی (وحدت) بود و متأسفم که چرا با گذشت این سالها زودتر به این تالار نیومده بودم. از زمان نشستن در بالکن تا قبل از اجرای نمایش ناخودآگاه بارها به جایگاه خالی ویژه خیره میشدم و درود میفرستادم به روح اون بزرگوار ...

نمایشی که درامش برای من نمود بیشتری داشت تا کمدیش و برخلاف بقیه تماشاچیان منو خیلی به خنده وا نداشت که قطعاً ایراد از منه
از المانهای نوری کم استفاده شده بود و طراحی صحنه ساده بود و سعی شده بود با اجرای پانتومیم وار بازیگران، تماشاچی صحنه مذکور رو تصویرسازی کنه
بازیگران کاملاً مسلط و در خور ستایش بابت تلاش زیاد در اجرا
اجرا برای من روند تندی داشت و با توجه به بیان تند و سریع بازیگران، دیالوگها بعضاً گنگ و نامفهوم شد. (در کل در این سالن هر چه صندلی بالاتر باشه، به صحنه دید بازتری دارید اما انتقال صدا ضعیفتر میشه)
متن بنظرم قوی بود و جملات و پیامهای تاثیرگذار زیادی در قالب طنز و درام ارائه شد. کاملا مناسب مخاطبیه که در ابتدای سن جوانی قرار داره :)

آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضای گروه نمایش

این نوشتار در ادامه ی نظر قبلیم در مورد این نمایشه که همونطور که قبلاً هم گفتم، این سبک اجرا مورد پسند من هست و تونستم برای بار دوم و با تمرکز بیشتری به تماشا بشینم.
در ابتدا باید بگم همونطور که حدس میزدم اجرای این سبک نمایش امکان داره مخاطب رو جذب نکنه و برای گروه اجرایی ریسک بالایی به همراه خواهد داشت که نظرات و نمره نمایش خودش گویای همین موضوعه.

نمایش، خط زمانی ترتیبی نداره و مکرراً از لحظه ی حال یعنی برزخ کنونی به لحظه هایی که روح دختر خاطراتش رو به یاد میاره تغییر میکنه و مخاطب مرتب به نقطه های زمانی مختلفی پرت میشه.
در اصلاح نظر قبلیم باید بگم اینکه ابتدای نمایش دیالوگ و شرح ماجرا از زبان چهار کاراکتر بصورت ناهمگون ادا شد در واقع خود بیانگر وضع پریشانی روح دختر بود یا شاید بهتره بگم این حس رو به من القا کرد.
از افکتهای صوتی و همچنین موسیقی به طرز دقیقی و به جا استفاده شده بود و مجدداً باید بگم نورپردازی هم عالی بود.
نقطه عطف اجرا برای من اتصال ... دیدن ادامه ›› پایان نمایش به ابتدای نمایش بود که خیلی هوشمندانه با فوکوس نور بر کاراکتر، انتخاب دیالوگ مناسب و ناپدید شدن ناگهانی اون صورت گرفت.

در کل اگه این نوع اجراها رو بپسندین، قطعاً رضایت این اجرا رو هم خواهید داشت.

همچنان آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضای گروه نمایش

اولین بار بود تجربه دیدن نمایش در سالن هیلاج رو داشتم. این سالن بخاطر محدودیت فضای بیرونی توان تراکم جمعیت تماشاچیان رو نداره. درسته که به دلیل نوع اجرای این نمایش این سالن انتخاب شده بود اما با اینکه سالن استاد سمندریان صندلی و کیفیت صدای خوبی نداره اما به دلیل فضای بیشتر و تشابهش با هیلاج بهتر بود در این سالن به اجرا در میومد.
به محض اینکه سعی میکردم تمرکز کنم روی اجرا، از سیستم تهویه و خنک کننده سالن که درست بالای سرم بود آب روم چکه میکرد :))))
نورپردازی خیلی دقیق و حساب شده به کمک مخاطب میومد و سالن از کیفیت صدای مقبولی هم بهره میبره.
فرم و نحوه اجرای نمایش رو دوست داشتم.
در ابتدای نمایش چند خط دیالوگی که هر چهار نفر باید بطور همزمان میگفتند، به دلیل عدم بیان درست و اشتباه زمانی برای منی که در بالای سالن نشسته بودم گنگ و نامفهوم بود.
کاملا مشهود بود که برای این نمایش تمرینهای زیادی انجام شده. بازیها قابل قبول بود و بازیگران کاملا مسلط بر ایفای نقششون بودند (به جز چند لحظه ابتدای نمایش)
برای درک ایده و مفهوم متن منِ مخاطب نیاز به تمرکز بالایی داشتم اما در مجموع برام راضی کننده بود و اگه فرصتی بشه باز هم برای دیدن این نمایش خواهم رفت.
آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضای گروه نمایش

خدا بهمون صبر بده بابت نشستن یک ساعت و چهل دقیقه روی صندلی های نا راحت و احیاناْ شنیدن صدا از بلندگوهای بی کیفیت این سالن!
به امید اینکه یه نمایش خفن ببینیم با این تیم اجرایی.
در انتظار باز شدن بلیت های روز پنجشنبه .

نمایشهایی که قبلا با بازیگران دیگه ای به اجرا درومده شاید ناچار به مقایسه با اون اجراها بشن. مخصوصا اگه پارسا پیروزفر، هومن برق نورد و رضا بهبودی ایفای نقش کرده باشند.
از نظر من در اون نمایش هومن برقنورد (شخصیت Dave - طراح دزدی) نسبت به بقیه بازیگران به بهترین شکل ممکن اجرا داشت. اما Dave اجرای دیشب بیشتر یک شخصیت عصبانی و هیستریک داشت. استفاده از واژه "حرومزاده" توسط شخصیت Dave غلوآمیز و پر تکرار بود و بنظرم میشد از واژگان دیگه ای برای ابراز تنفر و خشم هم بهره برد.
من پیش از این افتخار تماشای اجرای دیگه ای از تیم نمایش دیشب رو نداشتم. در مقام مقایسه، به جرأت میشه گفت اجرای دیشب دست کمی از اون اجرا نداشت. با وجود دیالوگهای زیادی که داشت، بازیگران به خوبی از عهده نقش بر اومدند. تغییر دکور صحنه معطلی زیادی نداشت اگرچه شخصاً مایل بودم نور به حدی کم میشد که شاهد تغییر دکور توسط بازیگران نباشم.
شخصیت ریچارد با بازی مهیار اسلامی بیشتر به دلم نشست. شاید دلیلش این بود که بر خلاف بقیه شخصیتها متقابلا با یک مشتری (جیمز) برخورد داشت و حس بیشتری از یک مشاور املاک به من داد تا بقیه.
طول نمایش هم شاید بخاطر نمایشنامه کم بود. میشد با پر و بال دادن به شخصیت پلیس هیجان نقشها رو بیشتر کرد.
در کل نمایش دیشب راضی کننده بود برام و خوشحالم که به تماشا نشستم.
در آخر مثل همیشه آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضای گروه نمایش

به جز 15 دقیقه ابتدایی نمایش که درگیر درک و عمیق شدن بر موضوع نمایش بودم (که البته طبیعیه)، در مجموع از این نمایش لذت بردم
اجرای تمامی بازیگران، نور، دکور، گریم، کارگردانی، موسیقی و کیفیت صدای بلندگوها همه چی عالی بود.
ممنون ازینکه لحظات خوبی برای تماشاچی ها رقم زدید
به امید اجراهای بیشتر.
و البته آرزوی موفقیت میکنم برای تمامی اعضای گروه نمایش.