کار قشنگیه و من این کتاب و داستان رو همیشه دوست داشتم.

من هیچ شناختی از کارگردان ونویسنده ندارم و اولین کاری بود از ایشون میدیدم و متاسفانه خیلی بد بود، متن با یه ایده نوشته شده بود که اصلا نتوسته بود داستان بشه و سر و ته نداشت و تا جایی که حسین پاکدل وارد صحنه شد یکم مشخص شد ماجرا چیه، البته ما متن های فلسفی و ابزورد داریم ولی این متن هیچی نبود! واقعا اولین تاتری بود که تو عمرم دیدم اینقدر خسته بشم و مدام به خودم وسط کار می گفتم برم خونه! موضوع دیگه ای که خیلی آزاردهنده بود اون نوری بود در تصویر مدام قطع و وصل میشد و طراحی شده بود! من مدام چشمام رو میبستم تا این نور قطع بشه و ولی بازم چشم درد گرفتم این نور به راحتی به چشم آسیب میزنه! در حین نمایش به این موضوع فکر میکردم که اگر بازیگرهای معروف نبودن الان کی میومد این کار رو ببینه؟ و اینکه این بازیگرها اینقدر به بی پولی خوردن که این نقش های بیخود رو بازی میکنن! واقعا نباید از این کارها حمایت کرد و به جاش به دیدن کارهایی رفت که بدون سلبریتی ها داره خوب روی صحنه میره!