این روزا اینقدر نمایش‌های ضعیف دیدم تو سالن‌های تیاتر یادم رفته تیاتر چی هست اصلا...
ولی امشب... نگم اصلا که چه لذتی بردم که رگ‌های پشت پام گرفت آخرین نفر از سالن خارج شدم :))))
به معنای واقعی از تماشای یک اجرای نمایش لذت بردم.
اغراق نمیکنم ولی ارزش دیدن داره کارای مولوی لطفا از دستش ندید دوستان.
دوستان که سبک ابزورد طولانی دوست ندارن توصیه میکنم تشریف نبرید.
تشکر میکنم از تمامی عوامل دانشجویی و غیر دانشجویی

پی نوشت: حقیقتا کل متن نچپوندن تو کار و ریتم کندیش بخاطر سبک متن و کارگردانی هست اگه ذهن مشغولی دارید اصلا تشریف نبرید که گرگیجه بگیرید :)))

بهترین بخش این تیاتر دقیقا بعد اجرا بود که آقای جبلی دیدم :)
بلاخره بعد از سالها...

سلام کار جذاب و خوبی بود
مرسی از تمامی عوامل نمایش اجرای قشنگی و به صحنه بردن

خوشحال میشم دوستان تیوالی که برای تماشای اجرا ما تشریف بیارید

از نظر من همه چیز فیلم قابل قبول و خوب بود حداقل یک مقدار از نوید بازی متفاوت دیدیم که خب خداروشکر.البته که پریناز اصلا تو نقشش خوب جا نیافتاده بود که بتونه رضایتبخش باشه بازی که داره ، ولی من از نیما جاویدی از همه راضی ترم که یک جهش بزرگ زد از ملبورن به سرخپوست حتی با کم کاستی هایی که همیشه میشه از فیلم و سینمای ایران گرفت.