گریم درجه یک بود ، بازی ها و نورپردازی و قسمت عروسکی خوب بود
نمایشنامه حرف مهمی داشت میزد ارتباط با تماشاگر اونقدر که تو نظرها خونده بودم پررنگ و تاثیرگذار در متن نمایش نبود
پیشنهاد می کنم دیدنش رو

در نمایشنامه اجرای بسیار عمیقی بود که مجاب میکنه تماشاچی رو برای خوندن رمان اصلی
ارتباط چشمی صابر ابر با تماشاچی ها و نوسان بالا و پایین اومدن صدا در جای درست به جذابیت اجرا کمک میکرد
با توجه به اینکه نمایش همچنان ادامه داره دیدنش رو به همه پیشنهاد می کنم

یه جوری دیر مجبوریم بلیط بگیریم که نمیدونیم تا اون موقع زنده ایم یا نه.. !

کاش این اجرا رو ۳۰-۳۵ سال پیش میدیدم تا هروقت برای ممانعت از رفتن به یه محل خاصی میگفتن جن داره ، چند برابر بیشتر مشتاق میشدم برای رفتن بهش.. !!

کاری به کارگردانی و نمایش نامه و حتا موسیقی ندارم (که درباره هرکدومش میشه کلی حرف زد)
اما بازی های بدون نقص و درخشان که از خوبیش هرچه بگیم کم گفتیم حقیقتن متحیر کننده بود که البته همون هم نشان از ساعت ها تمرین و تلاش تمام گروه جلو و پشت صحنه ست
دستمریزاد

تنها چیزی که میتونست امشب ندیدن الکلاسیکو رو توجیه کنه فقط نمایش فین جین بود ! ، سابقه نداشته من اینجوری در مورد اجرایی بگم

دیگه دیدن و ندیدنش با خودتون !

درسته حضور گرم و دلنشین شمس لنگرودی خیلی از نقد ها رو برطرف می کنه اما تکرار این موضوع در کامنت ها کمی این تصور رو به وجود میاره که نبود تمرین مناسب یا عدم هماهنگی های لازم در پیش تولید ، کمی پشت گوش انداختن باشه. موزیک متن و اجراهای موسیقی زنده یکی دیگه از جذابیت های این نمایش بود ، در مجموع به خاطر حس خوب حضور استاد دیدنش رو پیشنهاد می کنم..

اجرای خوبی بود
تلاش هامون برای جاگیری در قالب کالیگولا برای ایجاد شدت درد و رنج ، و تصمیم سخت برای بودن و نبودن قابل حس و در عین حال قابل ستایش بود ، که نمایش نامه رو به چند لایه پنهان تقسیم کرده بود و تماشاگر برای کشف این لایه ها باید در تمام دقایق اجرا تلاش میکرد تا مونولوگی رو از دست نده و اینجا نکته ای بود که نقد من از این اجرا شکل میگرفت ، شدت تسلط بازیگران به مونولوگ ها و سرعت ادا کردنش به حدی بود که اگر شما کلمه یا جمله ای رو از دست میدادین سخت میشد تمرکز رو برای از دست ندادن متن کلی حفظ کرد.
نکته مثبت دیگه پرفورمنسی بود که با این تعداد بازیگر و این مقدار هماهنگی کمتر دیده بودیم که نشان از تمرین زیاد و البته گردانندگی و مدیریت خوب کارگردان نمایش بود.
تشکر و آرزوی موفقیت برای گروه..

اجرای خوب درجه یک حال خوب کن و مفرح
اگر دست زدن های مدیریت شده رو حذف کنیم به نظرم اتفاق خیلی بهتری میوفتاد
با آرزوی موفقیت بیشتر برای گروه در ادامه راه

امشب (دوشنبه 6 تیر) اجرا رو دیدم و لذت بردم و چه چیزی مهم تر از این که مخاطب فارغ از لحظه های خنده دار کمدی ، با حس و حال خوب سالن رو ترک کنه
کارگردانی خوب و پخته ، شاید بشه گفت اون جسارت آثار قبلی رو کمتر شاهد بودیم که اقتضای نمایش نامه و سبک متفاوت تر و البته عامه پسند تر مزید بر این علت بود
بازی های خوب و قابل باور بخصوص علی محمد نژاد که همیشه تسلط و بازی روونش رو دوست داشتم
به نظر من نسبت به کارهای گذشته دکور و طراحی صحنه خیلی ساده و در عین حال چشم نوازی داشت بخصوص با اضافه شدن تابلو ها (که به نظرم میتونست همشون به سمت تماشاگر نصب بشه)
حس می کنم نور میتونست بیشتر در اختیار اجرا باشه که خیلی اتفاق و طراحی خاصی نداشت
شنیدن صدای وودی آلن بهم انرژی داد و رنگ و بو و حضورش در اجرا رو ملموس تر کرد
با توجه به اینکه تمدید شده دیدنش رو میشه هم به تماشاچی های حرفه ای تیاتر و هم بیننده های عام پیشنهاد کرد
با آرزوی موفقیت در اجرا های آینده